ماجرایِ دل نمیگفتم به خلق؛
آبِ چَشمم ترجمانی میکند...
سعدی#
درون سینه آهی سرد دارم
رخی پژمرده رنگی زرد دارم
ندانم عاشقم، مستم، چه هستم؟
همی دانم دلی پر درد دارم
بیا که تیر نگاهت هنوز در پر ماست
گواه ما پر خونین و دیده تر ماست
دلی که رام محبت نمیشود دل توست
سری که در ره مهر و وفا رود سر ماست
به پادشاهی عالم نظر نیندازیم
گدای درگه عشقیم و عشق افسر ماست
صفت عاشق صادق به درستی آنست؛
که گَرَش سَر برود از سَرِ پیمان نرود...
سیه چشمی به کار عشق استاد
مرا درس محبت یاد میداد
مرا از یاد برد آخر ولی من
بجز او عالمی را بردم از یاد
نرسد دست تمنا چون به دامان شما
میتوان چشم دلی دوخت به ایوان شما
از دلم تا لب ایوان شما راهی نیست
نیمه جانیست درین فاصله قربان شما
تو را من زهر شیرین خوانم ای عشق
که نامی خوشتر از اینت ندانم
وگر هر لحظه رنگی تازه گیری
به غیر از زهر شیرینت نخوانم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
43 ثانیه پیش
43 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
