«شعر۵»

شما بسیار مهربان هستید و همیشه به من انرژی میدید ممنونم 🌹میشه لطفا چالش صفحه ۱۳ رو هم بخونید

چون دقیقا خودشم عزیزم😳😳😳😳

عزیز دلم 

این حسرت برای همه هست ، ولی به شکل های متفاوت

امیدوارم بهترین ها براتون رقم بخوره

رفیق و نارفیق رو الک روزگار از هم جدا میکنه

این یه حقیقته

و یه حدیث هست با این مضمون که با دوستت همواره حریمی نگه دار، شاید که روزی دشمنت شد

ممنونم

همچنین برای وجود مهربون شما🥀

اگه مهربونی از طرف بنده می بینید ، بی شک انعکاس رفتار خودتونه و خودتون خوب و مهربونید بانو جان 

حتما و با کمال میل

سپاس از آرزوی خوبتون 

سلام عزیزم صبحت بخیر ممنون 

ببخشید حالم خوب نیس شعر مناسب پیدا نکردم❤

ای جان 

ببخشید یه سوال 

"ماه" ادامه ی شعر شماست یا امضا و تخلص تونه؟

یه شعر نو کاملا احساسی و زیبا 

تصویر سازی بسیار زیبایی داشتید ، مخصوصا اونجا که نوشتید : "آه من اشکی شد و باران برایش شعر 

گفت"

خیلی دلنشین بود

سپاس 

ماه جز شعر نبود😊

خیلی ممنونم 🌹🌹🌹🌹🌹

ای جان 

چه تخلص زیبایی 

تبریک عرض میکنم به این انتخاب زیبا

به خدا غنچه ی شادی بودم

دستِ عشق آمد و از شاخم چید...

فروغ فرخزاد 💫

کاروان آمد و دلخواه به همراهش نیست

با دل این قصه نگویم که به دلخواهش نیست

کاروان آمد و از یوسف من نیست خبر

این چه راهیست که بیرون شدن از چاهش نیست

استاد شهریار💫

چالش🌷


در هوایت  بی قرارم روز و شب
دل ز عشقت بر ندارم روز و شب

روز ها تا شب ،من پُرم از یاد تو
من تو را دارم به دل اما ندارم روز و شب

از فراقت چَشم خونبار ست ای شمس مُنیر
در خیالِ وصل تو سر پا ندارم روز و شب

سالیانم بُگذشت در ره کوی تو، تا ببینم روی تو
یوسُفم، بنگر مرا دیگر زلیخا شده ام فرقی ندارد روز و شب

کاخ من ویرانه گشت و دل من آواره شد
تو شدی عزیز مصر و من نخفتم روز و شب

بت پرستی ناموَر  بودم ،ایمان رُبودی رفتی از بالین من
زاهدی گشتم سرِ سجاده و سر برندارم روز و شب

با رخی پیر و نَزار ، بیدی ام خم ز فراق
تویی آن سرو خرامانِ سیه چَشم که برای دیدنش آرام ندارم روز و شب

مردمان دیوانه می خوانند مرا ،من اما همچنان
 از برای رِجعتت چَشم انتظارم روز و شب

هانا🍀

در هوایت بی قرارم روز و شب

شب برایم یک بسته بغض هدیه آورده

    مرا در آغوش می کشد

         همرازِ اشک هایم

            بسترِ دلتنگی ام

                و پناهِ غریبانه های قلبِ بی قرارم

تا صبح نوازش می کند گیسوی پریشانم...



صبح ها اما

   امید طلوع می کند

 شاید که باز

       گذشته باشی از این حوالی

شاید که

    بوته ی یاس

         تو را دیده باشد

شاید که

      نگاهی که کرده باشی

            به پنجره ی چشم انتظارِ من...

:::مهریماه:::