«شعر۵»

آب در هاون کوبیدن است

این کـه

من شعـر بنـویسم

و تـو

فال قهوه بگیری

وقـتی

آخر همه ی شعرهای من

تو می آیی

و ته همه ی فنجان های تو

من

می روم🍁🍁

ساقیا در ساغر هستی شراب ناب نیست

و آنچه در جام شفق بینی به جز خوناب نیست

زندگی خوشتر بود در پردهٔ وهم و خیال

صبح روشن را صفای سایه مهتاب نیست💕💕

تو” را بی دلیل دوست دارم،،،

نه ادعای عاشقی کردی،،،

نه کلمات را به بازی گرفتی!!!

ولی عجیب،،،

رخنه کردی میان هوای شعرهای‍‍م!!!

همان دور بمان!!!

نزدیک که بیایی،،،

قواعد بازی آدمها مسموممان میکند!!!

**بگذار بی دلیل دوستت داشته باشم**

و بنویسم،،،

تا بی خبر بخوانی مرا…!!!!🥀🥀🥀

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم

شمایل تو بدیدم نه عقل ماند و نه هوشم

سعدی شیرازی 

گفت:احوالت چطور است؟ 

گفتمش: عالی است مثل حال گل! 

حال گل در چنگ چنگیز  مغول! 

قیصر امین پور

چرا به یاد نمی اورم؟ 

روبه روی هم نشستن و گریستن، 

روبروی هم نشستن

و دریا را دیدن، 

دیگر از جهان 

چیزی به یادمان نخواهد امد.

سید علی صالحی 

آنچه هوا طلبیده ز آدم، عشق است

ورنه یک خوشه ی گندم که مجازات نداشت! 

مهسا امیریان

بر من گذشتی،

سر بر نکــــــــردی

از عشق گفتم ،

بـــــاور نکــــــــردی

دل را فــــــکندم

ارزان بــه پــــــایت

سودای مهـرش

در ســـــــر نکردی

گفتم گـــــلم را

می بویی از لطف

حتی به قهرش

پــــرپـــر نـــــکردی

دیدی ســبویی

پــــــــر نوش دارم

باتشنگـــی ها

لــــــب تـر نکـردی

هنگام مـستی

شور آفــــرین بود

لطفی که با ما

دیگر نکــــــــــردی

آتش گــــــرفتم

چــون شاخ نارنج

گفتم: نظـر کن

سر بر نکــــــردی ❤❤

عذابست این جهان بی تو، مبادا یک زمان بی تو 

به جان تو که جان بی تو، شکنجه ست و بلا بر ما

مولانا جانم❤️

ملال مردم را از درون می خورد

طبیعتا برای این مسئله باید 

اندکی بیندیشیم و چیزی نیست

که به راحتی به چشم بیاید. مثل 

نوعی غبار است که 

بی اینکه ببینیم می آید و می رود، 

آن را تنفس می کنیم، می خوریم و می نوشیم

از کتاب فلسفه ملال

لارس اسوندسن

دوست داشتن تو

دوست داشتنی ترین

حس دنیاست

وقتی برایم

از دوستت دارم هایت می گویی

👤 مریم مهاجر

همواره عشق بی خبر از راه مي رسد 

چونان مسافري که به ناگاه مي رسد

وا مي نهم به اشک و به مژگان تدارکش 

چون وقت آب و جاروي اين راه می رسد

اينت زهي شکوه که نزدت سلام من

با موکب نسيم سحرگاه مي رسد

با ديگران نمي نهدت دل به دامنت

چونانکه دست خواهش کوتاه مي رسد

ميلي کمين گرفته پلنگانه در دلم

تا آهوي تو کي به کمينگاه مي رسد!

هنگام وصل ماست به باغ بزرگ شهر

وقتي که سيب نقره اي ماه مي رسد

شاعر! دلت به راه بياويز و از غزل 

طاقي بزن خجسته که دلخواه مي رسد

👤حسین منزوی

مرگ هم راهیست تا من از غمت راحت شوم

بی تو اما آن جهان هم می شود زندان من

👤شهرام سببی

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم

اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره‌ی آبم که در اندیشه‌ی دریا

افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم

یا تَنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خوردچه جای نگرانی است

من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خاموش مکن آتش افروخته‌ام را

بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم

👤فاضل نظری