آغاز میگردد غزل با این بهانه
اندر دلم ای گل زدی محکم جوانه
باید بگویم من مکرر جمله ای را
عشق تو را در سینه دارم بی کرانه
جان دادهام من بارها از خندههایت
ای وای ، از ناز و ادا های زنانه
وقتی نبودی قبلِ تو ، در قلب شاعر
آتش در آتش ، شعله ها می زد زبانه
شب ها تو را میخوانمت من در قنوتم
جانم به این ذکر و به این وتر شبانه
دل را به دریا میزنم امشب خدایا
نفرین بر این دولت،بر این رسم زمانه
از با تو بودن قسمتم رویاست انگار
در خواب میبینم تو را همچون فسانه
عزم خودم را جزم کردم تا بگویم
از ماه عالم تاب خود چندین ترانه
با قصد تبریک آمدم شعری بگویم
شد تحفهای ناقابل و کردم روانه
با تو سخن ها دارم اما فرصتی نیست
گویم خدا را شکر ، شعرم شد رسانه
دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت؛
عمریست که عمرم همه در کارِ دعا رفت...
نفرینِ گلِ سرخ بر این این شرم؛ که نگذاشت
یک بار بر پراهنِ تو بوسه بکارم....
تکه یخی که عاشق ابر عذاب میشود
سر قرار عاشقی همیشه آب میشود
به چشم فرش زیر پا، سقف که مبتلا شود
روز وصالشان کسی خانه خراب میشود
کنار قلههای غم نخوان برای سنگها
کوه که بغض میکند سنگ مذاب میشود
باغ پر از گلی که شب به آسمان نظر کند
صبح به دیگ میرود، غنچه گلاب میشود
چه کردهای تو با دلم که از تو پیش دیگران
گلایه هم که میکنم شعر حساب میشود
بالای پلکان
تا بوی قهوه ، سرسرای قهوه ای و گام های وسوسه انگیز تو
امید مشترکی که در بلندترین بام ها به حقیقت پیوست
آواز عشق اینده کی یا کجا نوشته شود ؟
بالای ماه ، پاشنه بلند طلا
زیر چراغ های چشمک زن ،پایین پای ما
یا کاغذ سپید که بر زانوی سپید تو می ساید ؟
دستی که دست های تو را جست سرشار بود از فیروزه ی رباعی خیام
انگشتری قواره ی انگشت توست ، البته می پذیری ، بانوی سربلندی ها
آن باغ زیر پوست ، با عطر کال نارنج ، با چشمه ی نمک ، جزیره ی
مثلثی ، روشن از آب دریا ، آن ساقه های نیشکر که واژگان را
در انزوای شان آزاد کرد
و گام های مصمم که به رغم تو پله ها را پیمود
فروزان باد
محمد علی سپانلو
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
