رفتم که نبینی
پریشان شدنم را ،
غمناک ترین لحظه ی
ویران شدنم را …
در خویش فرو رفتم و
درخویش شکستم
تا دوست نبیند
غم تنها شدنم را
بوی فراموشی گرفته ام
رنگ تنهایی
دلشکستگی
بغض و خاموشی
چیزی نیست
گمانم تاریخ مصرفم گذشته است . .
عشق گناهی که دل از آن سیرنشد
بارها توبه کردمو وای که درگیر نشد...
لبخند که میزنی
یوسفی میشوم
که بیهیچ برادری
در چال گونهات
گم میشوم .
مسعود کرمی
مگذر ای یار و درین واقعه مگذار مرا
چون شدم صید تو بر گیر و نگهدار مرا
اگرم زار کشی میکش و بیزار مشو
زاریم بین و ازین بیش میازار مرا
چون در افتادهام از پای و ندارم سر خویش
دست من گیر و دل خسته بدست آر مرا
بی گل روی تو بس خار که در پای منست
کیست کز پای برون آورد این خار مرا
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
10 ثانیه پیش
11 ثانیه پیش
13 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
