گر باد فتنه هر دو جهان را به هم زند
ما و چراغ چشم و ره انتظار دوست
هنگامی که از تو را به یاد می آورم
و از تو می نویسم
قلم در دستم شاخه گلی سرخ می شود...
تمامِ قلبم را به تو میدهم
تمامِ دردَت را به من بده
عاشق شو
آغوشم انتظار تو را میكِشَد چنان
من این زمین پست و تو چون برگِ بر درخت
کسی شبیه تو نیست!
دیگر هیچکس را دوست نخواهم داشت
بگو چگونه صدایت کنم؛
که برگردی!
برو!
اما نخواه کسی قدِ من دوستت داشته باشد
روییدی در قلب من
به سان گل کوچکی
که کنار دیوار می روید
همین قدر نا خواسته
عاشقت شدم...
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
22 ثانیه پیش
22 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
