سرم را بر سینهی زمین میگذارم
رودی آرام
اسبی سرکش
قطاری بی قرار
سگی ولگرد
مردی خسته
بهراستی
صدای پای تو
از کدام گوشهی این سرزمین خواهد وزید؟
آه ای مسافرِ خاموش
ظهور کن!
این قبیلهی بی عشق باید بفهمد
کسی که سر بر دامان زمین میگذارد
دیوانه نیست
عاشقی ست در انتظار...
از خلاصهی روزهای انتظار
که میدانم حوصله به خرج نمیدهی
تا تمامی حرفهایم را بشنوی
فقط این را میگویم:
دلتنگیام
آنقدر بزرگ شده است
که اگر ببینی
شاید نشناسی
همیشه منتظرت هستم
خیال میکنم پشت در ایستادهای و در میزنی
اینقدر این در کهنه را باز و بسته کرده ام که لولایش شکسته است
لولای شکسته در را عوض میکنم
انگار کسی در میزند
در را باز میکنم و در خیالم تو را میبینم که پشت در ایستادهای
میگویم :
بانو خوش آمدی
ولی تو نیستی
پشت در تنهاییست
در را میبندم و باز دوباره باز میکنم
ولی هنوز هم نیستی
اینقدر باز میکنم و میبندم که لولای در دوباره میشکند
تو شبی در انتظاری ننشستهای چه دانی
که چه شب گذشت بر منتظران ناشکیبت
از بس که انتظار تو کردم به روز و شب
عطار را بسوخت دل از آرزوی تو
عطار
بیتابی دل را
هوای تو دلیل است
کاش از شهر تو
کمی
باد مخالف بوزد...
بوسیدمش
دیگر هراس نداشتم
جهان پایان یابد
من از جهان سهمم را گرفته بودم
به دوست داشتنت متهمم
به این جرم افتخار می کنم
و به فراموش نکردنت
و آرزویم این است
مجازاتم حبس ابد
در گردش خون تو باشد...
به خودت نگیر شیشه پنجره
تمیزت میکنند
که کوه را بیغبار ببینند
و آسمان را بیلکه
به خودت نگیر شیشه
تمیزت میکنند که دیده نشوی!
مثل درختی که
به سوی آفتاب قد میکشد
همه وجودم دستی شده است
و همه دستم خواهشی:
خواهشِ تو
نام تو مرا همیشه مست میکند
بهتر از شراب
بهتر از تمام شعرهای ناب
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
57 ثانیه پیش
58 ثانیه پیش
58 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
