زیباترین بخش
تنهایی سفر کردن
رقص های خیابانی ست
هنگامی که موسیقی شورانگیز فلامنکو
نواخته می شود
و در میان انبوهی از آدم ها
با غریبه ای می رقصی
که نام و نشانش برایت گنگ است
حتی عاشقش هم نیستی
اما موزون و هماهنگ
با او می رقصی
وقتی نگاهت به چشمانی خیره
می شود
که اولین و آخرین باری ست
به آن می نگری
ده دقیقه رقص با یک غریبه ی خیابانی
و یک خدانگهدار و تشکری ساده
تنهایی سفر کن
ارزشش را دارد... 