«شعر ٣»

دگر ره شب آمد تا جهانی سیا کند

جهانی سیاهی با دلم تا چه‌ها کند

بیامد که باز آن تیره مفرش بگسترد

همان گوهر آجین خیمه اش را به پا کند

سپی گله اش را بی شبانی کند یله

در این دشت ازرق تا بهر سو چرا کند

به چشمش چه اشکی راستی ای شب این فروغ

بیاید تو را جاوید پر روشنا کند

غریبان عالم جمله دیگر بس ایمنند

ز بس کاین زن اینک بیکرانه دعا کند

اگر مرده باشد آن سفر کرده وای وای

زنک جامه باید چون تو جامه عزا کند

بگو ای شب آیا کائنات این دعا شنید

و مردی بود کز اشک این زن حیا کند؟

چون شمعم و سرنوشت ِ روشن، خطرم

پروانه مرگ پر زنان دور سرم

چون شرط ِ اجل بر سر از آتش تبرم

خصم افکند آوازه که با تاج زرم!

اکنون که زبان شعله ورم نیست، چو شمع

وز عمر همین شبم باقی ست، چو شمع

فیلم نه به یاد ِ هیچ هندوستانی

پس بر سرم آتشین کجک چیست، چو شمع؟

از آتش دل شب همه شب بیدارم

چون شمع ز شعله تاج بر سر دارم

از روز دلم به وحشت، از شب به هراس

وز بود و نبود خویشتن بیزارم

🥰🥰🥰🥰🥰🥰🥰

جان و تنم ای دوست فدای تن و جانت 

مویی نفروشم ب همه ملک جهانت 

شیرینتر از این لب نشنیدم ک سخن گفت 

تو خود شِکری یا عسلست آبِ دهانت 

یک روز عنایت کن و تیری ب من انداز 

باشد ک تفرج بکنم دست و کمانت 

گر راه بگردانی و گر روی بپوشی 

من مینگرم گوشه چشم نگرانت 😘

کسی که طعم زبان عسل نمی فهمد 

تو هر چه هم بخوانی غزل 

نمیفهمد 

حکایتِ 

نرود 

میخِ 

آهنی 

در 

سنگ 

مخوان که سنگ ضرب المثل 

نمیفهمد 

حدیثِ عاشقی ب پایان نمیرسد 

اما 

دریغ و درد 

که این را 

اجل 

نمیفهمد ....

دلم به حال پروانه‌ها می سوزد، 

وقتی چراغ را خاموش می ‌کنم!

و به حال خفاش‌ها، 

وقتی چراغ را روشن می‌کنم!

نمی شود قدمی برداشت، بدون آن‌که کسی نرنجد!🌷🌷🌷

گر چه می گویند این دنیا به غیر از خواب نیست 

ای اجل! مهمان نوازی کن کـــه دیگر تاب نیست

بین ماهـی های اقیـانـوس و ماهـی هــای تُنگ

هیچ فرقی نیست وقتی چاره ای جزآب نیست....

#فاضل-نظری 

@nafiseh133  

@hadis133  

کوچه از یاد تو سرشار

سینه از عطر تو پر

خانه ات اباد

تو کجایی ای دوست؟

دل من ویران شد

چشم من خیره ب این در 

خشکید

تو کجایی ک ببینی 

 چه حالی دارم

بی تو من

لحظه ب لحظه

شب و روز  

حالا جدی دارم نگران میشم شما کجایین؟    

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم

که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم...

سعدی#  

سبک تر شدیم

اما

بالا نرفتیم دیگر

باری که از روی دوشمان برداشته شد

بال هایمان بود...

گلاره جمشیدی 🌻

از آدمها دلگیر نمیشوم...

نیش زدن طبیعتشان است

سالهاست که به هوای بارانی میگویند:

خــــــراب...!!!

درد مرا

شمعی می فهمد،

که برای دیدن یک چیز دیگر،

آتشش می زنند

علیرضا روشن🌻

دیر آمدی

کمی تغییر کرده ام

برای شناختنم

عکسم را مچاله کن...