می گویند منبر را از چوب درخت گردو می سازند
که بسیار محکم و با کیفیت است.
درخت گردو علاوه بر چوب مرغوب،
سایه و بار خوبی هم دارد.
اما درخت چنار میوه ندارد، چوب مرغوبی
هم ندارد، از آن چوبه دار میسازند.
دعوای این دو درخت در شعر استاد شهريار
شنیدنی ست!
*گفت با طعنه منبری به چنار:
سرفرازی چه میکنی؟ بی بار!
نه مگر ننگ هر درختی تو؟
کز شما ساختند چوبه دار!
*پس بر آشفت آن درخت دلیر،
رو به منبر چنین نمود اخطار؛
گفت: گر منبر تو فایده داشت،
کـار مردم نمی کشید به دار !
باز رد پاهامون رو تن ساحله
تو قاب چشمامون عکس دو تا دله
دوباره راهمون با هم یکی شده
دوباره با همیم با کمی فاصله
به قد گفتن یه دوست دارم مونده
که دنیامون یکی بشه با هم
ما هر دو عاشقیم تا هر دو عاشقیم
حسی که داریم و باید به همدیگه بگیم
🎲🎲🎲💎
تو باید مرد باشی تا منو بفهمی
تا قشنگ درد شکستنو بفهمی
صد دفعه دعا کنی تنها نمونی
تا یه بار معنی رفتنو بفهمی
♪♪♪
رد پاتو گریه شستو همه دورمن به جز تو
تو غلط کردی بری که گم کنم راه درستو
یه قطاره بی مسافر گنگ و متروک و خرابم
من که باورم نمیشه بگو خوابم
♪♪♪
یه جوری نگام نکن که انگاری برات غریبم
زیر و رو شه اگه دنیا کم نمیشه به تو عشقم
تو که قلبمو شکستی بذار بشکنه
غرورم یه جنازه عمودی عاشق زنده به گوره
♪♪♪
رد پاتو گریه شستو همه دورمن به جز تو
تو غلط کردی بری که گم کنم راه درستو
یه قطاره بی مسافر گنگ و متروک و خرابم
من که باورم نمیشه بگو خوابم
از محبت تلخها شیرین شود ...
از محبت مس ها زرّین شود
ارباب لقمان که به عظمت مقام معنوی او پی برده بود او را بر همه غلامانش مقدّم میداشت و به او عشق میورزید،تا آنجا که حاضر بود پس مانده غذای لقمان را بخورد! باقیمانده طعام لقمان را با شور و شوق و با کمال میل میخورد!
در یکی از روزها برای ارباب لقمان خربزه ای به عنوان هدیه آوردند. ارباب خربزه را قطعه قطعه نمود و به لقمان داد. لقمان آنها را میخورد و وانمود میکرد که بسیار شیرین است. وقتی ارباب دریافت لقمان این خربزه را دوست دارد چندین قطعه دیگر به او داد و لقمان همچنان با میل میخورد. تنها یک تکه خربزه مانده بود که ارباب آن را به دهان خود گذاشت و دریافت که همچون زهر تلخ است. زبانش آبله زد گلویش سوخت و حالش بهم خورد!
پس از ساعتی از لقمان پرسید این زهر را چگونه نوش جان کردی؟ صبر و تحملت تا چه اندازه است؟!
لقمان پاسخ داد من هزاران نعمت تو را خوردم و همه نیک بودشرم کردم بگویم این یکی تلخ است! این تلخی را که از شیرینی دست پر محبت تو گرفتم شیرین میدانم.
#مولانا
وقتی غروب جمعه می آید، وقتی دلم دارد هوایت را
کاری که از من بر نمی آید! باید ببوسم عکس هایت را...
هر عصر جمعه با خودم تنها، آهنگ غمگین گوش کردن ها
در های های گریه مردن ها، ای عشق می گیرم عزایت را!
هر شب میان خواب و بیداری، هر روز بین گریه و زاری
با لحن ِ نفرت، لحن بیزاری، گفتم که می بینی سزایت را...
😔🌹🌹🌹
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
31 ثانیه پیش
31 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
