بهش گفتم
راضی نمیشه حرف بزنیم راجبش میگه غریزه مرداس نمتونیم جلو خودمون بگیریم
خیلی هم رعایت میکنه
منم سرک نمیکشم تو کاراش
ولی تیزم میفهمم
از نگاهش از دروغ گفتنش میفهمم و دیگه چیزی نمیگم
فقط گریه میکنم
اون دخترای تو خیابون قلب منو از ریشه کندن .اینم اونقد نگا نمیکنه ولی چشمش میخوره دیگه و ....
کلا فایده نداره
چرا فکر میکنید فقط شما سختی کشیدید.من بعد چهارده سال دو سال زندگیم یکم ثبات داره.محیط کار همسرم و شرایطش جوریه که اگر مثل شما فکر میکردم دو روزم نمیموندی.نمیگم بیخیالم ولی توصیه نمیکنم مثل من بلشی.ولی انقد خودم تو جایگاهی میدونم که اون به خاطر نگه داشتن من باید حواسشو جمع کنه نه اینکه فکر کنن انقد مهمن و ما عاجز که باید دائم حواسمون باشه.حرف من نیست توصیه خیلیا هست که هر چی فردی حس کنه کنترل میشه بدتره.اگر از کنترل کردن کسی نتیجه گرفته که شما هم انجام بده ولی ادما با کنترل حریص تر و لحباز تر میشن.
ترسیده.بببن اینجا میگن از سرش بنداز بچه نیست که.من هیچ وقت مسائل شخصیمو اینجا نمیگم و راه حل بخوام چون نود درصد سوادشو ندارن.اول از یه مشاوره دزست حسابی مشاوره بگیر خودت تنها.توصیه های اونو انجام بده.واینکه کسی بای. عمیقا خودش بخواد کاریو انجام بدن یا نده.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
31 ثانیه پیش
31 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
