می فهمم... خیلی چیزا رو ما می دونیم ولی تو درونمون نمی پذیریم
حسرت و تلخی داغش تا آخر عمر می مونه
ولی من تجربه کردم که اولا باید قبول کرد و پذیرفت
دوما حسش رو آدم به اون حادثه ی تلخ تغییر بده
ینی بگه من جز اون دسته آدم ها بودم ک از این مورد شانس نداشتم ولی عوضش تو این مورد و این مورد شانس داشتم
تمرکز کن رو داشته هات... بگو عب نداره داستان مراسم ما قشنگ برگزار نشد ولی عوضش از سال سوم زندگی مون خیلی شیرین شد
تمرکزتو بردار از عروسی و مراسم
بگو همه چی که اون نیست
فیلم عروسی هم نبین تا ی مدت
بگو خیلی ها تو این دنیا عاشقانه زندگی کردن اصن بدون هیچ مراسمی...
فقط حس ات رو تغییر بده و بپذیر ک گذشته و تموم شده