بدون شرح......‌‌‌...♤♧☆

مهربونم 

شاید از حرفم ناراحت بشی 

ولی بدون که فراموشی یکی از بهترین نعمت های خداست 

سعی کن از این نعمت استفاده کنی 

جسارتم رو ببخش دوست ارزشمندم

ای وای از اون شبی که مرد بفهمه عشقش با یکی هس

ای وای از اون شبی که مرد بفهمه عشقش بی نشونس

وقتی دل یه مردشکست بغزش وآغوش میکنه

نمیتونه گریه کنه چراغ وخاموش میکنه

وقتی یه مرد دلش شکست با هیشکی حرف نمیزنه

زخمایی که بهش زدن مگه فراموش میکنه

نعععع هرگز نمیتونم ار این کلمه حالم بهم میخوره فراموشی چیز ساده ای نیست راستش اگر بتونمم دلم نمیاد

در این فصلی که من، فکر منِ تنهایِ تنها نیست

دگر عاشق شدن، کار من و امثال من‌ها نیست

نمی‌دانم چرا این روزها حال بدی دارم

زمین سرد و زمان یخ بسته، روحی در بدن‌ها نیست

تمام شهر در خواب زمستانی فرو رفته

دگر این کوچه‌ها را ردپای مرد و زن‌ها نیست

اگر پاییز رفت و پشت آن فصل زمستان رفت

بهار آمد ولی گویا خبر از نسترن‌ها نیست

مرا از رنج‌های تازه دورم کن، نمی‌خواهم

دگر این زاده‌ی غم را، توان خم شدن‌ها نیست

علف‌ها هرز، تیغ و خار، پابرجا، "غزل­بانو"

زمین جایی برای رویشِ سبزِ چمن‌ها نیست

اینجا؛ یکی هست…
که هر ثانیه… خوابت رو می بینه
توو چشمِ تقویم
با نبضِ ساعت، منتظر می شینه
همیشه اون که؛ غرقِ سکوته…
دستتوُ می خونه
دردِ لحظه رو؛ کسی می فهمه…
که منتظر می مونه….

از وقتی تو رفتی…
شب حالموُ پرسید
شاید اگه تو برگردی؛ بشه…
از چیزی؛ نترسید!
بشه؛ قدرِ این ثانیه ها روُ…
کنارِ تو فهمید
شاید اگه تو برگردی؛ بشه…
از چیزی نترسید
بشه؛ قدرِ این ثانیه ها روُ…
کنارِ تو فهمید

عرض کردم که ابدا قصد جسارت نداشتم خدمتتون 

فقط دوستانه پیشنهاد دارم 

مانا باشید مهربونم 

نه عزیزم هیچچ ایرادی نداره اما واقعااا ب مرگم راضیم

لعنت به شب های بعد از تو 

به دردی که ماندن از تو 

به دادم نمیرسی... 

رفتی آواره شد خانه 

ماندم غریبانه

لعنت یه بی کسی... 

قلب به من اینچنین آسان نمیلرزید 

عشقت اما به دردهایش نمی‌ارزد 

دلگیرم و دلتنگم و دل بیقرارم 

دلواپسم، دلواپس فردای بی تو

دلواپسم فردا بیاید من بمانم

تنها در این دنیا در این دنیای بی تو

تنها در این دنیا که هر روزش برایم

اندازه­ ی یک عمر با من درد دارد

دنیای نامردی که هر جایش برایم

آدم به آدم پشت هم، نامرد دارد

حتی تصور کردنش هم مثل کابوس

آتش به روح و جان و احساسم کشیده

فکرش که من باشم ولی پیشم نباشی

یعنی که پایان من و دنیا رسیده

فکرش که من باشم ولی پیشم نباشی

اینگونه از من برده آرام و قرارم

آرام جان خسته­ ام باید بمانی

دنیای من، من بی تو دنیایی ندارم

این روزها، این روزهای بیقراری

دلخوش به این هستم که تو هستی پناهم

دلخوش به این  هستم اگر اندوه دارم

تو تا ته این قصه هستی تکیه­ گاهم

بگذار من تا آخر این قصه با تو

تلفیقی از لبخند و اشک و آه باشم

آرام جان خسته ­ام، آغوش وا کن

بگذار تنها با خودت همراه باشم

پرواز در آغوش آرام تو زیباست

آغوش تو، اندازه­ ی یک آسمان است

تنها پناه لحظه­ های بی ­پناهیم

آغوش تو، زیباترین جای جهان­ است

غزلبانو#  

نرو خواهش میکنم فقط یه لحظه صبرکن

که هنوز حرف نگفته واسه توخیلی دارم

از توخواهش میکنم طاقت بیاریه ثانیه

قول مردونه میدم دستات وتنها نزارم

نروخواهش میکنم یکم به حرفم گوش کن

من ندونسته عزیزم تو رو روندم از خودم

لحظه رونگیر ازم یکم تحمل تا بگم

که نفهمیدم چرا ازتو یه دنیا دور شدم

صد بار دلم میخواست برم اینبارم یکیش

ولی ایندفعه جدی جدی میرم بدون حرف پیش

پیش تو بودن یا نبودن مگه فرقی هم داره

تازه وقتی رفتم میفهمی دنیات یه چیزی کم داره

 یادته همش بهم میگفتی که فراموش کردن آسونه 

حالا بشین و تماشا کن از تو دیگه هیچی تو خاطرم نمی مونه

هرچی بین مون بود تمومه دیگه شونه هات جای من نیست

توی مسیر سرنوشتت از این به بعد رد پای من نیست

یادته همش بهم میگفتی که فراموش کردن آسونه

حالا بشین و تماشا کن از تو دیگه هیچی تو خاطرم نمی مونه

خوب منو به خاطرت بسپار این منی که روبه روته