اول باشگاه نرفتن
دوم خرید نکردن
هیچیش.چون دوسال قرنطینه هستم پارسال بارداری استراحت مطلقم امسال هم دوقلوهام.تازه خوشحالم که خونه مادرشوهرنمیرم😁
اینکه هر کوفتی میخریم باید بسابیمش
اینکه شوهرم خونه ست😁
همه اینایی که گفتی و خریدایی که مونده و جرص خوردن از اینکه من موندم خونه و مردم انگار نه انگار
خب بشنید خونه تا زودتر تموم بشه دیگه
داشت کم میشد این دوسه روز باز ریختن بیرون یکی دوهفته دیگه باز میره بالا
کوه ودشت برم
پاساژگردی
تعطیلیه مغازه ها و باشگاه😢
نگرانی برای دیگران و مسافرتای کاری که باید می رفتم.
قبلا همش خونه بودم جایی نمی رفتم.فقط دلم برای خواهرام خواهرزاده هام ننگ شده. ناشکری نمی کنم خدا روشکر مجبور نیستم بیرون برم مثل خانم های شاغل
مابا رعایت میریم خونه مامانم و با ماشین خیابون گردی.افسردگی خودش کشندس.
بدترین چیزی که داره اذیتم میکنه مبهم بودن ماجراست. اینکه نمیدونم تا چند ماه دیگه وضعیت اینجوریه داره دیوانه ام میکنه.
ضدعفونی کردن خریدا
بیرون نرفتن
پوسیدگی و کپک زدن در خانه
مثل پلیسا دنبال شوهر رفتن و یادآوری کردن شستن دست ها
شستن دستای بچه ها
و...
ناشکری کردیم
یه خرید تا سر کوچه هم نمیتونیم بریم
همه اینا ک گفتی +اینکه بهاره هوا عالی حتی نمیتونم برم باغمون الان پرشکوفه است جوی آب پره از آب خنک و تمیز .
من ۱۳بدر هم خونه بودم دلم جوجه میخواد اونم رغالی تو هوای آزاد
همه اینا هست غذا نمیشه از بیرون گرفت پارک رفت ارایشگاه
مهمونی کیک شیرینی عروسی تولد
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
15 ثانیه پیش
28 ثانیه پیش
30 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
