موز بر دارم برم☹🍭
من 29سالمه دهه شصتی ام عزیزم
اصلا از روحیاتتون خوشم نیومد
قدکشیدن بچه هاتونو ببینیدو لذت ببرید
بااین روحیاتتون چطور گرمی رو ب خونوادتون انتقال میدید؟؟
والاامن بیست ساله ازدواج کردم یه پسر19ساله دارم همون چن ماه اول زندگی فهمیدم شوهرم مردزندگی نیست وبدردم نمیخوره ولی چهارماه نگذشته باردارشدم ناخاسته دیگه هیچی بخاطربچم مجبوربه ادامه دادن زندگی شدم که هرروزش برام مثل صدسال گذشته همش به خودم دلخوشی میدادم هرروزوهرسال که تحمل کنم تاپسرم بزرگ میشه مثل هزارسال گذشت ازم تواین بیست سال بایه شوهربدبین شکاک مریض به بعضی رفتارااا بی درک بی مسولیت وخودشیفته ودست بزن وخسیس زندگی کردم بیست سال محدودم کرده بیست سال استقلال نداشتم بیست سال امیدوآرزوهاموازم گرفت مثل یه اسیرمثل یه برده..... الانکه پسرم بزرگ شده میخام جدابشم ولی مستقل بشم ولی ازبی پولی ونداری بخدامیترسم میخام یه خونه رهن کنم خونه ی پدرم نرم چون خواهرای مجردوبرادرمجرددارم پدرمم کارگرازپس زندگیه خودشونم بابدبختی برمیادنمیخام محتاج خونوادم بشم نمیخام مسولیت منم بهشون اضافه بشه.... الان همه ی فکروغم وغصه م جورکردن یه پولی واسه همین اولای جداییمه ولی راه به جایی نمیبرم بخدااا......
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
57 ثانیه پیش
59 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
