ما اصالتا مال یه روستایی هستیم که پدر مادرم الان اونجا زندگی میکنن ولی از اون روستا که شما تو ذهنتون هس نیستا امکاناتش زیاد حتی خیابوناش اسفالت اب برق گاز نت همه چی داره خودشم بیس دقیقه تا مرکز استان راهشه اهالی روستا همه اکثرا وضعشون خوبه اما خب چون محیط کوچیک محدودیت هایی برای ساکنین داره وخب هر چقدم با امکانات باشه و پولدار باشی امکانات شهر نداره من الان چهارماهه اومدم تو شهر زندگی میکنم البته خونه رهن کردیم و تو روستامون تو بهترین قسمتش یه زمین ۵۰۰متری داریم
من به بزرگی خدا ایمان دارم اون همیشه کنارمه هیچ وقت منو تنها نذاشته... ازش ممنونم🧡
برو روستا ( كه البته ميگي در حد روستا نيس خوبه امكاناتش) اونجا زندگي كن بعد يه سوييت پنجاه متري تو شهرم بگير آخر هفته ها يا هر موقع خواستي بيا شهر خريد و تفريح اينا
البته اين نظر منه كه از دور ميگم از جزئيات خبر ندارم عزيزم
البته كه برا آينده بچه ت شهر بهتره
اگر زايمان احيانا بدن رو داغون نكنه،قطعا شيردهي اين كارو ميكنه.بريد مادراتونو بغل كنيد و ببوسيد و ازشون طلب حلاليت كنيد 🌷❤️
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!! من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا که مشکلت حل میشه
خب استارتر تو روستا حوصله تون سر نميره نه فروشگاهي نه كافه اي نه كلاسي نه باشگاهي هيچي نداره
وای نگو یک حیاط بزرگ و ی باغچه بزرگ و خانوادش کنارش.ی تخت بزار توی حیاط و چایی رو به راه بنداز.ی حوض یا استخر هم توی حیاط درست کن.تاب هم بزار.برای باشگاه هم دور حیاط بچرخه کلی کالری می سوزونه.
چند وقته همش عکسای اسب پونی و اسب مینیاتوری رو نگاه میکنم
با خودم میگم اگه یه حیاط ۲۰۰یا ۳۰۰ متری سرسبز دشتیم میتونستم چند تا حیوون خونگی مثل مرغ و جوجه و اردک و یه اسب پونی! داشته باشم که بچه هام باهاش سرگرم بشن... با اینکه رسیدگی میخواد و راحت نیست اما به خاطر بچه هام حاضر بودم