مجرداي بالاي ٣٠ بيان

منم این وسط نمیدونم طرف کیو بگیرم 

آخه خواهرم خیلی دختر خوبو عاقلیه 

میگه جوانبو سنجیدم

اونایی سرد میشن که تو سن پایین ازدواج کردن خوردن به کاهدون مگر نه نفس باشه و دلخوش همیشه حرارت هست

ولی قبول کنید 

بیش تر افراد این طوری دوران مجردیشون هم اهل لذت بردن نبودن فقط میگن.یعنی اگر تا الان هم مجرد بودن الان مجرد بی حال و ناراضی بودن خخخخخ

و گرنه خیلی از این تفریحات و به قول خودشون جوونی کردن رو می تونن با همسرشون هم انجام بدن

مثل گردش سفر تفریح و ...

بچه بودیم میگفتن این کار و نکن .گناهه

همش با کمبودها ساختیم

گفتن با دختر حرف نزن گناهه

گفتن فلان کار و نکن گناهه

گفتن زیاد بیرون نرو .بچه ی سرسنگین باش

گفتن دوست به درد نمیخوره

گفتن زیاد شوخی نکن

۳۰ سالم که بود .نمیتونستم جلوی دختر حرف بزنم

عاشق شدم نتونستم به طرفم بگم .شب و روز به عشقت فکر میکنم

۳۵ سالمون شد.به چند تا دختر هم گفتیم اشنا بشیم.بهم گفتن ساده ای .جذابیت نداری

فقط بلدم صبح تا شب کار کنم

نه اشتباه نکن وقتی تو سن کم شریک زندگیتو بشناسی با هم بزرگ میشین همو میشناسین تو ۳۵ سالگی دیگه کاملا روحیاته همو میدونید بچه ها از اب و گل درامدن زندگی زیباتره

کار درستی نیست اختلاف سنیشون زیاده

ازدواج خوب یک پکیج کامل میخواد ..اصلا تک بعدی نیست 

یعنی هم تفاهم میخواد هم پول هم اخلاق 

الان مسائل معیشتی جزو عوامل طلاق هست پس پول به شدت مهمه ..خیلی از دعوا های الان سر پوله پس هرکسی بهتون گفت عشق مهمه و پول اهمیت نداره بدونید بلوغ فکری نداره طرف 

دوم تو اخلاق همه کمبود هست شما باید ببینی چی واست خط قرمزه و اولویت داره مثلا من بفهمم شوهرم حتی قلیون میکشه جدا میشم اما یکنفر واسش اهمیت نداشته باشه

من خودم به 3 چیز خیلی بها دادم و خیلی راضیم ...خانواده طرف ...پول و کار ...شبیه بودن شخصیتش به خودم

نمیدونم والا 

میترسم بعدا ازدواج نکنه 

مقصرو پدر مادرم بدونه

اینایی که من میگم اصلا ازدواج نکردن!!

حتی خیلی هاشون بنا به شرایط خانوادگی و اجتماعی که داشتن اهل دوست دختر رابطه نبودن

حتی مثلا میگفتن تا الان اصلا رابطه احساسی با یه دختر نداشتیم

ازشون هم پرسیده بودم میگفتن تا چند سال قبلش خیلی گرم و هیجانی بودن ولی به مرور دیگه فروکش کردن و سرد شدن

با این که موقعیت ازدواج هم دارن ولی اصلا تمایلی ندارن

مثل برادر دوستم

همه چیز ممکنه ..فقط مشکل جایی بوجود میاد که همون اقا تو 35 سالگی میاد میگه هم سن های من ازدواج هم نکردن ..چرا من باید تو مسئولیت باشم و جوونی نکردم و رو آوردن به خیانت ...من این حرفو بارها تو کیس های طلاق شنیدم 

واقعا بچه نداشتن آدمو اذیت نمیکنه؟ من دلم لک زده برای بچه داشتن   مخصوصا پسر کوچولو  و اینکه بگم هنوز شوهر ندارم

ولی ازدواج نکردن بهتر ازدواج اشتباهه

اگه کیس خوبی باشه و دوستش داشته باشید حتما حسشون برمیگرده

پول و داشتن حداقل امکانات که لازمه .این اصلا شکی درش نیست

اما کدوم بیش تر از اون یکیه؟

مثلا اخلاق صد در صد جایگاهش بالاتره

چون به مرور پول به دست میاد یا ممکنه یه شبه بر باد بره

ولی اخلاق اکتسابی نیست که مثلا با پول بشه خرید یا فروخت

ولی چیزی که من طبق امار خوندم تو رسانه ها 60 درصد طلاق ها به خاطر نارضایتی جنسی و عدم تفاهمه

یادمه تو یکی از شبکه ها ی تلویزیون هم میگفت

درسته مگر این که دیگه واقعا عاشق بشن

صحیح