شوهر منم یک سال درآمد نداشت و من کار میکردم ، شاید باورتون نشه اما برنج نیم دون میگرفتیم که ارزون باشه و من میگفتم این برنج دوست دارم همیشه ازین بگیر اما بوش که بهم میخورد دیگه حالم بد میشد 😢 اما چیزی نمیگفتم ، پول شارژ گوشیشم من میدادم ، وااای چه روزهای سختی بود ، البته واسه من که هرچی هر وقت خواستم بوده و خانواده با وضع مالی خوب دارم اما دلم نمیخواست بدونن و ما تو یه شهر دیگه دور از همه بودیم 😢
خداروشکر گذشت ، چقدر الان یاد اون موقع افتادم ، باور میکنی ازون برنج نیم دونه نزدیک دو کیلو مونده بود تو کابینت ، هی میگفتم بزار حداقل بکنمش شله زرد اما ازینکه دوباره بوش بهم بخوره و حالم بد بشه گذاشتمش دم در . برات ارزو میکنم این روزها بگذره و به اینکه تو سختی هم کنار هم بودین بعدها مثل من افتخار کنی
يه روز يكي از اشناي دور شوهرم گفت ،پسراشو همه همينجورين ،همه به زناشون تكيه ميكنن ولي من وقتي ميديدمش چجوري تلاش ميكنه قبول كردم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
