یه مشاور خانواده میگفت خانومها وقتی میفهمید که همسرتون خیانت میکنه ویا بهش شک دارید قیل و قال راه نندازید مگر اینکه مطمین باشید که میخواهید جدا بشید که در این صورت باید تا آخرش که جداییه و طلاقه برید
ولی اگر نه زندگی تون رو دوست دارید یا نمیخواهید طلاق بگیرید حالا به هر دلیلی مثل فرزند و...
اول قیل و قال راه نندازید بعد رفتارتون رو با همسرتون عوض کنید مثلاً یه دفعه داستان یه خیانت مرد که زندگی خویش رو از دست داده و زنش جدا شده و حالا به خاطر از دست دادن اون زندگی پشیمونه بگید ( مثل رمان شوهر آهو خانوم) که همسرتون از حرفهای شما اینو برداشت کنه که وای نکنه فهمیده و داره غیر مستقیم میگه وای بعد به خودش بگه نه اگر فهمیده بود فلان کار رو میکرد یا جلو خانواده خودتون یا خودش از اعتمادی که بهش دارید و اینکه مرد خوب و اهل خانواده ای هست و نظر به نامحرم ندارن حرف بزنید
یعنی کلا سعی کنید خودش رو با وجدان خودش درگیر کنید تا خودش تصمیم بگیره که دست از کارهاش برداره وگرنه هیچ کس نمیتونه برای همسر شما کاری بکنه یه کاری کنید خودش بخواد زندگیشو حفظ کنه