جدی خوش به حالت؟ کاش روحیه من اینطوری بود؟ ۱۰ ساله دارم آرامبخش قوی می خورم
از بس همه مسائل کوچیک و بزرگ را برای خودم غصه بزرگ کردم و هی نشستم بهش فکر کردم و هی غصه خوردم و ناامید شدم
ببخشید یه سوال شما اگر یه بیماری هم خیلی اذیتتون کنه باز غصه نمی خورید؟؟؟؟ من برای یه سردرد، اگزمای کف دست که سه ساله بیچاره م کرده از پوست ریزی و خارش زیاد و خشکی تا مشکلات گوارشی متعددی که دارم همش می شینم شب و روز غصه می خورم گریه می کنم از زندگی ناامید ناامیدم
مجردی در ۳۴ سالگی و افسردگی شدید ۱۰ ساله و مصرف آرامبخش های قوی از یه طرف دیگه از زندگی ناامیدم کرده و هی می شینم تنهایی گریه می کنم
همیشه فکر می کنم فقط من یه نفر تو دنیا این مشکلات را دارم و بقیه خوش و خرم هستند همش میگم من چرا باید انقدر ضعف جسمی داشته و با یه سرما و گرما فوری مریض بشم و بیفتم تو رختخواب
دائم با خودم درگیرم در جنگ و ستیزم به خودم بد و بیراه میگم خیلی از شب ها با گریه خوابم میبره
حالا با این اوصاف با این مشکلاتی که من دارم حق دارم انیدر غصه بخورم یا نه؟ یا مثل شما بیخیال باشم ؟