اینجا از اوپرا بپرس

اوپرا جون من سئوالي ازت ندارم ولي از جوابهات استفاده بردم . اومدم بگم  شخصيتت رو بينهايت دوست دارم 

سلام اپرا جان. دوست عزیزم یکی از شخصیتهای مفید و دوست داشتنی سایت شما هستین. پشت جملات و راهنمایهاتون ی بانوی قوی و پراراده میبینم. پایدار باشی عزیزم. هر وقت فرصت کردی لطفا جواب سوالمو بده. 

قبلا هم توی تایپکم کلی راهنماییم کردی پسرم هشت سالشه و یه ماهی میشه که متوجه شدیم دیابت داره بعدش هم که بستری کردیم و الان هم با انسولین کنترل میشه. من بیمارستان که بودم شنیدم که یکی از همراه بیماری میگفت که طب هومیوپاتی این بیماریو درمان میکنه شما چقدر قبول دارین. دختر اون خانم هم که 4 سالش بود دیابت داشت و میگفت میخوام بعد ترخیص ببرم هومیوپات درمانش کنند و همزمان با تزریق انسولین باید محلولهایی که دکترهای هومیوپات میدن هم سرو بشه. همون خانم میگفت خودم 7 سال نازایی و مشکل بارداری داشتم و حتی یه بار هم سقط کردم و چندین بار ای وی اف و سایر راههارو هم امتحان کرده بود ولی میگفت که بعد خدا توسط همین طب باردار شدم و حالاهم دوتا بچه داشت.

میگفت دکترش گفته کم کم باید تعداد واحدهای انسولینو کمترش کنیم و چون تعداد واحدهای مصرفی اینا پایین هست امید به بهبودیشون بالا هست که دیگه نیازی به تزریق نباشه. نمیدونم شما چی میگین واقعا کسی تا حالا دیابتش با این طب درمان قطعی شده؟

و یه سوالی هم در مورد تحصیل پسرم داشتم که واقعا مستاصل شدم هییییییچ کسی هم نمیتونه کمکم کنه. فقط میگن مشاور که اونهم بخدا با این حقوق کارگری نمیرسیم ببریم الان سه سال هست که هرسال منو تا حد سکته برده. 

سه سال پیش بعد سنجش و تست هوش گفتن که پسر شما مرزی هست و خییییییلی باهاش باید کار کنی. میتونم بگم که دیرتر زبون باز کرد و حالاهم وقتی داره صحبت میکنه مشکلی نداره ولی وقتی میخواد یه چیزی رو توصیف کنه خیلی طوول میده که کلماتو پیدا کنه و پیش هم بچینه. باز گفتن ببر گفتار درمانی بازهم با هزینه گزاف روبرو شدیم و ...

متاسفانه اینجور مسایل همیشه همسرم مقابلم بوده و هییییچ کمک و همراهی با من نداشته. منو ببخش عزیزم میدونم مشکلاتم همه به خودم ربط داره و فقط مصدع اوقات شما میشم. مشکلاتم اونقدر زیادن که واقعا از پا دراومدم. همسرم اصلا رابطه پدر و فرزندی با بچه ها نداره. همیشه درگیر خودشه. بدو ورود به خونه عصبانی و پرخاشگری میکنه. نمیدونم کی میخواد این بشر زندگی کنه...  امروز داشتم به بچه میگفتم که وقتی باباتون اومد دیگه بازی و شیطنت نکنین. بهش احترام بزارین و .... پسر بزرگم که هشت سالشه میگه اخه بابا همیشه باما بد حرف میزنه باهامون دعوا میکنه و مارو میزنه... جیگرم اتیش میگیره از انتخاب خودم.... 

عزیزم مجبور نیستی همه رو بخونی تا هرکجا تونستی بخون و اکه راه حلی نظرت اومد راهنماییم کن. امسال هم پسرم میره سوم اصلا تا حالا همکاری نکرده فقط خودمو کشتم که مثلا تکلیفشو انجام بده و اکه هم نمیگفتم اصلا براش مهم نبود فردا قراره چیکار کنه. برخلاف پسر کوچیکم که هفت سالشه امسال میره اول کلی شخصیتشون باهم فرق دارن. هرچی بزرگتره پرخاشگره کوچیکه باتمام شلوغی و. ...  مهربون و ارومه. از نظر بهره هوشی و گفتاری و .... خیلی باهم فرق دارن. 

بعد اینهمه جسارت و پرحرفی میخوام اگه راهکار مفیدی تجربه دارین بهم بگین چیکار کنم پسر بزرگم گه اعتماد بنفسش خیلی پایینه و اصلااااااا علاقه به درس نداره و پرخاشگرهم هست بهش کمک کنه از این به بعد خودش احساس مسولیت کارها و درساشو داشته باشه و چه ورزشی شما مناسب میدونید که هم اعتماد بنفسشو بالا ببره و پرخاشگریشو درمان کنه باتوجه به اینکه دیابت هم داره...

قربون دل مهربونت اونجا که گفتی پسرک هیچ توجهی از قهرمان مذکرش دریافت نمیکنه اشکام بند نیومد. خودم خیلی نامحسوس نگرانی عجیبی به پسر بزرگم دارم که باتوجه به شخصیتش که ترسو. پرخاشگر. اعتماد بنفس پایین و .... تحویل نگرفته شدن از طرف همکلاسیهاش چون خودش هم ارتباطش خیلی ضعیفه. بیرون بهش میگم وقتی پسری همسن خودت میبینی بهش سلام کن اسمتو بگو بعد اسم اون پسرو بپرس و .... میگه خب اون بیاد بامن حرف بزنه.

اوپرای عزیز در مورد طب هومیوپات چیزی نگفتی؟

ممنونم عزیزم از وقتی که برام گذاشتی و انرژی مثبتی که بهم دادی انشا... به حق این روز عزیز هرچی از خدا میخای بهترین و برترینشو برات رقم بزنه.

سلام عزیزم اگه لطف کنی به من کمک کنی ممنون میشم.همسرم یه زمین تو منطقه خارج از شهر که حالت روستا هستش خرید و قرار شد یه مغازه بزنه اونجا.ولی بعد با فشار خانوادش و دخالت هاشون طبقه دومم ساخت که برای زندگی بریم اونجا.و کلی هم وام و قرض و چک کشید و کلی تحت فشاریم درحال حاضر که هنوزم خونه نیمه سازه و تموم نشده.من بعد ازدواج ازتهران اومدم شهرستان و حالا اصلا نمیتونم با زندگی تو همچین جایی کنار بیام.همسرم میتونه اونجارو بفروشه و یه جای کوچیکتر داخل شهر بخره یا اونجا رو اجاره بده ولی خانوادش خیلی دخالت میکنن و من دلم نمیخواد اونا برامون تصمیم بگیرن.به نظر شما چجوری مجاب ش کنم که برا زندگی اونجا نمیام.چندبارم سر این مسئله بحث و دعوا داشتیم و اون حق و به من داده چون ازاول قرارمون فقط ساخت مغازه بود.اما میگه دیگه ساخته و حداقل چندسال باید زندگی کنیم و من تحمل یه ساعتشم ندارم😥

مرسی گلم.نه همسرم درسته مهربونه و حامی خوبی هست اما بددل و شکاکه و وقتی خونه دقیقا بالای مغازه باشه بیشتر میخواد کنترلم کنه.از طرفی خانوادش هرروز تو مغازه به بهونه کمک میان اونجا و میدونم اینجوری بیشتر دخالت میکنن و باعث دعوامون میشن.چون 50 درصد بحث و دعوا هامون به خاطر اوناس😒.از لحاظ مالی اصلا به همسرم فشار نمیاد اگه اونجا نریم چون اجاره نمیده و خونه ای که الان هستیم رهن.اتفاقا بخوایم بریم اونجا بیشتر بهش فشار میاد برای تکمیل کردن خونه چون مهرماه موعد خونه مون تموم میشه و یا باید تمدید کنیم یا بریم اونجا.بازم ممنون خانومی درسته بیشتر دخالت خانوادش عصبی م میکنه که برنامه های مارو به هم ریختن و اینکه حاضرم بمیرم ولی اونجا نرم😤

مطمئنم پشیمون نمیشم و اینکه همسرم تازه یکم داره مدیریت یاد میگیره بین من و خانوادش اما وقتی دائم اونا بیان و زیر گوشش حرف بزن مثل ساخت طبقه دوم سریع به حرفشون عمل میکنه😡