یه متن طولانی که خودم اول نمیخوندم اما چنان روم تاثیر گذاشت که پیشنهاد میدم حتما بخونید
عمل زیبایی؟ فیلم پو رن؟؟؟؟
جای خوندن اینهمه تاپیک های خاله زنکی و باعرض معذرت چرت و پرت یبارم شده یه متن طولانیو بخونید😘
#خاورميانه مکانی که همیشه ی تاریخ نه شرق بوده و نه غرب و در "میانه" قرار دارد اما هرگز "میانه روی" را یاد نگرفته است. بسیاری از خواسته ها و نیازهای طبیعی مثل نیاز جن سی سرکوب گشته است.
علت جستجوی بیش تر واژه ی سک س در خاورمیانه نسبت به اروپا همین است. جوانان خاورمیانه ای تا سنین بزرگسالی هم چنان با صنعت پور ن نیاز خود را رفع می کنند حال که این صنعت هیچ شباهتی به واقعیت ندارد. و منظور از جوانان صرفا پسران نیست. دختران نیز مانند پسران به تماشای پور ن می نشینند و فکر می کنند "خب پس رابطه ی جن سی یک رابطه ی ایده آل این است. مردی که می تواند در سک س خشونت به خرج دهد و لابد حق هم دارد. و زنی با موهای طلایی، پر کلاغی رنگ شده یا سرخ... با اندام های مصنوعی و سایزهای اغراق آمیزی که در ویدیو می بینیم." و بعد همه به طرز عجیبی تلاش می کنند خود را به شکل این شخصیت ها بازیگران پو رن درآورند.
به راستی که پس از سفرهای بسیار، هیچ کجای دنیا ندیده ام مردمی تا آن حد علاقه داشته باشند خود را شبیه به پو رن استارها درآورند. اروپاییان در نهایت با ورزش خود را از شر چربی های اضافه خلاص می کنند و عضلات شش تکه می سازند. اما میانشان خبری از عضلات حجیم و آن چنانی نیست.خبری از سینه های پروتزی نیست (بر خلاف استخرهای شمال تهران که همه مشتریان از دم سینه های عملی سایز ۹۰ دارند.) در هیچ کجای دنیا میان مردم عادی،خبری از باس ن های غیرطبیعی نیست که ناشی از هفت ساعت اسکات زدن در خانه و باشگاه باشد. مردم جهان اول می دانند که برخی ویژگی های ظاهری، مربوط به مشاغل صنعت پ ورن هست نه مردم عادی که از راه شرافتمندانه پول به دست می آورند!! و نیز برخی هنرمندانی که می دانند کیفیت آوازبازیگری و غیره شان در حدی نیست که برای خود طرفدار جمع کنند. آن ها نیز روی می آورند به ساختن اندام هایی شبیه به پور ن استارها تا به هوای سینه و باس ن و تتوهای روی سیکس پک برای خود طرفدار دست و پا کنند...
اما در خاورمیانه، در ایران خودمان چه خبر است؟ اینجا همه می خواهند پو رن استار باشند. حتی اگر نتوانند آرزویش را دارند. در جشن های تولد می بینی زمان عکس گرفتن، به جای لبخند زدن از روبه رو، باس ن شان را روبه دوربین می گیرند. برای درد چشم به مطب چشم پزشکی مراجعه می کنم و می بینم حداقل بیست نفر کیپ تا کیپ نشسته اند برای تزریق ژل لب و بوتاکس صورت. در باشگاه همیشه افراد باس ن گنده ای پیدا می شوند که با احساس نارسیسم خالص رو به آینه اسکات می زنند. در آرایشگاه همین افراد را می بینی که مشغول اکستنشن مو هستند...
به کجا می رویم؟؟ چرا یک نفر نیست که چشمانشان را باز کند؟ بگوید عزیزان شما هرچه باشید پو رن استار نیستید!! این چه شمایلی ست و چه تلاشی ست برای تبدیل شدن به کالا و برده ی جنسی؟!
آسیب های صنعت پ ورن را جدی بگیریم. این ها معیارهای ما را عوض می کنند. اعتماد به نفس انسان های ارزشمند را زایل می کنند. و بر بخش مهمی از زندگیزندگی جن سی ما تاثیرات سوء می گذارند. واقعا مشخص نیست چند میلیون تومان روزانه صرف تبدیل شدن دختران به کپی بازیگران پ ورن می شود. و مشخص نیست که چند درصد از آقایان از زندگی جن سی خود ناراضی هستند (احتمالا به این دلیل که سینه و باس ن همسرشان مانند پور ن استارها اندازه ی توپ بسکتبال نیست و این ناامیدشان کرده است). اما چیزی که مشخص است و هر ساله آمارش داده می شود، نرخ روبه افزایش طلاق است و یکی از مهم ترین دلایلش نارضایتی جنسی.
متاسفانه جوانان ما برای یادگیری زندگی جنس ی، هیچ چیز جز الگوهای غیرواقعی صنعت پور ن نداشته اند. آن لطیفه به راستی حقیقت دارد که پسران ایرانی از همسر آینده ی خود دستپخت مادربزرگ، اخلاق فاطمه زهرا و اندام الکسی س را می خواهند. در صورتی که در جایی مثلا مادرید، همه می دانند اگر برای یک شب دلشان اندام الکس یسی می خواهد باید بروند به فلان خیابان توریستی که تن فروشان با اونیفرم سفید یک وجبی ردیف کنار دیوار ایستاده اند. یا خیابان ردلایت آمستردام که زنان برهن ه پشت ویترین آماده ی انتخاب شدن اند...
حال که برای دیدن زنان و مردان شبهه پور ن استار در تهران، لازم نیست به مکان مشخصی برویم چون در هر کوچه و خیابان و باشگاهی حداقل چند نفر با اندام هایی شبیه به انیمه های ژاپنی بزرگسالان دیده می شود!چنین تناقضاتی را تنها در ایران، و سریال های کلمبیایی (یک کشور جهان سوم دیگر) خواهید یافت... نه در جهان اول.
من نگران مردمم هستم. جوان هایی که جز صنعت پور ن هیچ ندیده اند و می دانم در زندگی شخصی جنس ی شان هرگز راضی نخواهند شد و سرخوردگی جن سی را تجربه خواهند کرد
