بچه ها من هر وقت خونه مادر شوهرم ميرم اينقدر عصبي و كلافه و ناراحت ميشم كه نگو انگار اصلا دل نداره انگار غير از بچه هاش كسيو دوست نداره اصلا ،هيچ كس براشون مهم نيست اونا يه شهر ديگه ان ماهم يه شهر ديگه فقط خدارو شكر ميكنم كه از شون دورم ودير به دير ميبينمشون ولي هر روز زنگ ميزنه به همسرم آمار دقيق زندگيمونو ميگيره خيلي خسته ام از دستش خودشم كه هر وقت مياد خونمون يك هفته ميمونه و به همجا سرك ميكشه و از همه كاراي زندگيمون سر در مياره ديروز بعد از چند هفته رفتم خونشون داشت به همسرم ميگفت ماهم يه خونه كنار خودتون پيدا كرديم مي خوايم بيايم پيشتون اينقدر اعصابم خورد شد كه نگو نميدونم چيكارش كنم اينقدر قربون صدقه همسرم ميره كه همسرمو توي مشتش ميگيره همش پيش ما ميگه من مريضم من شبا تا صبح نمي خوابم من قند و فشار خون دارم ولي هميشه به گشته و به خورد و خوراكش خوب ميرسه ديگه اينقدر از دستش گريه كردم كه نگو
چ جالب...
من توام یا تو منی....
دور از جونت بیچاره شدی
واااای کابوس منم اینه مادر شوهرم بیاد شهر ما زندگی کنه😲😲😲
مگه چیه بزار قربون صدقه بچش بره مگه خودت قربون صدقه بچت نمی ری پسرشه دلش می خواد خودشو واسه پسرش لوس کنه
حسودی نکن خواهر
ميگم حكمت نخوابيدن مادرشوهرا چيه؟ چرا همش سعي دارن بگن ما شب تا صبح نخوابيديم😐
مادرشوهر من همش ميگه ديشب تا ٤ بيدار بودم تا رفت چشام گرم شه اذان شد نماز صبحو خوندم و ديگه نخوابيدم😏 انگار با يه مشت گاو طرفه😒
به خدا من ١٩سالمه ولي مريضي اعصاب و روان گرفتم از دستش اون جاريم هم هست ديوار به ديوارشونه ولي كاري به اون نداره فقط چسبيده به زندگي من
ولی یه چیزم بگم هااا من کلا موضع خودم رو مشخص کردم هم واسه همسرم هم واسه خواهر شوهرام و مادرش.میدونن کلا من از اینه کنار هم باشیم و تو یه خونه تو یه کوچه بدم میاد واسه همین هم زیاد حرفشو نمیزنن
منم به خاطر همسرم مجبورم تحمل كنم اخه بنده خدا همسرم خيلي خوبه از همه لحاظ جلو منم طرفدار مامانش ايناست ولي زنگ ميزنه بهشون ميگه اينقدر زن منو اذيت نكنين فقط به خاطر اونه كه بعضي وقتا به روي خودم نميارم چون خيلي تنهاست و هيچ پشتوانه ايي نداره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
