خواهر عزیزم کاملا درکت میکنم یه جورایی شو اما نه به این شدت کشیدم ..کم سن که بودم از دست کارای مادرم خیلی غصه میخوردم برای همین روده م زخم شد از شدت گریه..اما حالا که سنم بالاتر رفته و ازدواج کردم و بچه دارم میدونم که غصه خوردن فقط زندگی خودمو خراب میکنه و مادرم هم هیچ وقت خودشو مقصر نمیدونه بچه م چه گناهی کرده الهی قربونش برم وجود همین بچه باعث شده به محبت خانواده م کمتر فکر کنم..چی بشه که خونه شون برم..خدا رو شکر برای شوهر و بچه م ..برای خونه خودم..میری چی کار کنی که اینطوری ناراحتت کنن..نرو خواهر..دور از جون دیوونه ای؟..خودت و با خونه و بچه و زندگیت سرگرم کن..از داشتنشون لذت ببر..فکر کن تو یه شهر دیگه ای..برای آرامشت دعا میکنم ولی خودتم برای خودت قدمی بردار
خوب بهتره یه نگاهیم بخودت بکنی ببین شاید مشکل از خودته که ازت فرارین البته ببخشیدا ولی اینم در نظر بگیر
خواهرتون خیلی اهل زبون ریختنه؟
و شما شخصیت آرومی دارین و تودار؟
یه بارمیگفت فلانی گفته دختردومیت قشنگتره براش اسفند دود کن خب یکی نیست بگه چه لزومی داره جلوی منوشوهرم بگی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
