عزیزم به نظر من به آدما فرصت بده تا خودشون رو نشون بدن.
درسته، هم کفو بودن در فرهنگ، بسیار بسیار مهمه. و من هر دو فرهنگی که گفتی رو میشناسم اتفاقا. اما این رو هم در نظر بگیر که شما در سنی نیستی که بخوای از مخالفت خانواده نگران باشی! همینطور که ما دخترا انتظار داریم پسرا مستقل باشن (چه مالی، چه شخصیتی و ...)، همین انتظارم از ما دخترا میره خانومی. من نمیگم باید جلوی خانواده ایستاد، ولی باید دید پسر چند مرده حلاجه، بعد اگر مناسب بود، شما دیگه باید در 29 سالگی این مهارت رو پیدا کرده باشی که منطقی صحبت کنی با خانواده ت و دلایل موافقتت رو آروم و مستدل توضیح بدی و به اونها هم اجازه بدی تا نظراتشون رو با ذکر دلیل منطقی توضیح بدن. اگر صحیح بود که خب شما دختر عاقلی هستی و میپذیری. چون خودمون هم که نمیخواییم بدبخت کنیم خودمونو. در کل میخوام بگم از پیش نگو خانواده م نمیپذیرن! اون واسه دختر 16 ساله س که خودش نمیتونه تصمیم بگیره.
اگر معیارای اولیه مثل تحصیلات،چهره و ... دارن ایشون، بهشون اجازه بده یکی دوبار خودشون رو نشون بدن، بعد تصمیم بگیر. هیچ موقع تا قبل از عقد ازدواج، واسه نه گفتن دیر نیست. نمیگم تا اونجا کشش بده بعد بگو نه ها. منظورم اینه که نگران نباش، واسه نه گفتن دیر نمیشه. اما ممکنه اگه بهشون فرصت ندی، بعدها پشیمون بشی.
بلاک کردن و اینا هم واسه یه نه گفتن، در شان یه خانم با کمالات نیست عزیزم، اونم زمانی که هیچ اجباری در کار نیست و خیلی محترمانه بعد از بررسی ایشون میتونی بگی نه.
برات آرزوی موفقیت دارم گل دختر. رنگ زندگیت ایشاله همیشه سبز سبز.