بچه دار شدن

شما یکساله ازدواج کردید ما 5 ساله.سنم هم زیاد شده. ولی به چه دلیلی بچه بیارم؟ 

دوست نداری نیار 

نیازی نیست ببینی دلیل بقیه چیه.

من ٤سال و نيم ازدواج كردم 

تا سه ماه قبل اصلا به بجه فكر نميكردم به هيچ عنوان 

الان ٢٧سالمه كم كم دلم ميخواد بجه داشته باشم اما سر دوراهي قرار كرفتم 

با اين اوضاع جامعه ميترسم 

ميترسم شرمنده بچه بشم

اينجا همه ميريزم سرت 

جون اكثرا يا حامله ان يا بجه دارن و نميرونن الان بيان بكن اشتباه كرديم 

از طرفي خيلي خانوما فقط دنبال مادرشدن هستن ،به چسم خودم ديدم هيچ وقتي برا تربيت بجه نميزارن 

پس اينجا از كسي نپرس 

خودت راهوو پيداكن 

درضمن يك سال خيلي زوده حالا جاداري 

منم اصلا و ابدا به بچه فکر نمیکردم،، ولی یه روزی اومد ک دیدم خیلی دلم میخواد،، پس کاری نکن پشیمون بشی بعدها،،

من نمیگم شما همه ما باید مواظب باشیم عزیز

ببین عزیزم من نوجوان بودم اصلا دلم نمیخواست ازدواج کنم چون مجردی بیشتر بهم خوش میگذشت و دوست داشتم تا آخر عمرم مجرد بموتم.ولی وقتی بزرگتر شدم نظرم در مورد ازدواج تغییر کرد و احساس کردم به یک نفر از جنس مخالف در زندگیم نیاز دارم،و ازدواج کردم. قبل از ازدواجم هم خیلی بچه دوست داشتم اما فقط بچه های اقوام و آشنایان رو.همیشه فکر میکردم اگر اگر ازدواج کنم با شوهرم به این توافق برسیم که بچه دار نشیم اصلا.چون من هم وقتی اطرفیانم رو میدیدم که بچه ها چقدر اذیتشون میکنن اصلا مایل نبودم بچه بیارم که نتونم در تربیتش موفق باشم(چون هرچقدر تو تلاشت رو بکنی و اون بچه به محیط بیرون از خونه و خانواده خو بگیره واقعا نمیشه درست تربیتش کرد و عواقبش فقط و فقط دامن خانواده اون فرزند رو میگیره،این رو دیدم که میگم) ولی با همه این اوصاف وقتی یکی دوسال از ازدواجم گذشت به شدت علاقمند شدم که بچه دار بشم. و این مثل یک احساس نیاز شد برام.نیاز به بچه دار شدن و نیاز به حس مادر شدن(مثل نیاز به زندگی متاهلی).به اینا فکر میکردم دنیای بچه خیلی برام قشنگ شده بود.بعد از تقریبا دوسال شوهرم هم کم کم علاقمند شد خیلی صحبت نمیکرد ولی وقتی صحبت بچه میشد چشماش برق میوفتاد.بگذریم که هنوزم بخاطر مسائلی که پیش اوند نتونستم بچه دار بشم.ولی میخوام اینو بهت بگم که بچه دار شدن تو این شرایطی که میگی و حق با تو هم هست فقط عشق میخواد.و به من ثابت شده هرچیزی در زمان خودش میتونه قشنگ باشه و اون میل و نیاز و حس مادر شدن خودش در انسان بوجود میاد چون نیاز به داشتن هرچیزی بالاخره در زمان خودش اتفاق میوفته

شمیم جان اگر این نیاز هیچ وقت در وجودمون نیاد پیکار کنیم؟

نظر من اینه که بچه دار نشید.چون شما یه لباس رو هم که دوست نداشته باشید ولی به اجبار بخریدش ممکنه اصلا ازش استفاده نکنید.به هرحال اول مشاور میتونه بررسی کنه و اگر تونست مسائلی که باعث شده دلتون بچه نخواد رو حل کنه که خوب میتونید اقدام کنید ولی اگر نتونست نشانه بی کفایتی مشاور نیست،بلکه شما واقعا به چنین تغییری در زندگیتون نیاز ندارید

ممنونم واقعا

اونوقت نتیجه بچه دار شدن ممکنه این تایپیک بشه البته ممکنه:

https://www.ninisite.com/discussion/topic/427820/دیشب-اولین-اقدام-را-داشتم-بعدش-کلی-گریه-کردم?page=12

https://www.ninisite.com/discussion/topic/163700/دیگه-کم-آوردم?page=3

به هرحال اگر کسی واقعا دلش بچه نخواد، هر اتفاق خوب یا بدی ممکنه بیوفته. اینم بگم منم تو این یکسالی که دلم بچه میخواست و بخاطر مسائلی مجبور شدم بچه دار شدن رو به تاخیر بندازم از اون نیاز شدید به تجربه حس مادری در من کم شد، مثل سابق نیستم

ممنون از توجه شما