نه میتونم بخندم نه گریه کنم کلا این چند وقته خنثی هستم اصلا تحمل کسایی رو که اطرافم با صدای بلند میخندن رو ندارم
اشتها که اصلاااا ندارم همه میگن بد اخلاقم ولی پیش خودم حس میکنم خیلی خوبم یه ماهه شوهرم حرف که میزنه دوست دارم بزنمش بخدا دست خودم نیس😭
تو جمع شاد یهو دعوا میکنم حس میکنم خیلی بدبختم همیشه شوهرم سعی میکرد ارومم کنه اون خسته شده بهم میگه دیگه حوصلتو ندارم منم کارم فقط گریس 😔
دیشب به شوخی گفت اگه بچه پسر باشه پادشاهی میکنی دختر باشه کسی محلت نمیده یه دعوایی راه انداختم که نگو الان خودم پشیمونم ولی حوصله اینکه حتی حرفم بزنم ندارم فقط دلم میخواد یجایه تاریک بشینم و به یجا خیره شم
چیکار کنم حالم بهتر شه خستتتتتم
