شوهرم بعضی شبا با دوستاش میره بیرون... مثلا به مدت یه ساعت یا نیم ساعت. یه دوری میزنن و آهنگ گوش میدن و برمیگردی . همیشه هم اجازه میگیره و میره اما حس میکنم براش تبدیل به عادت شده
طوریه اگ بهش بگم نرو مثلا شاید ناراحت شه
چطوری بهش بگم قطع کنه این بیرون رفتنارو ... از طرفی هم 3 4 هفته دیگه بچمون بدنیا میاد و همش تصور میکنم حتما اون موقع هم منو با بچه تنها میذاره و میره با دوستاش
دو سه شب با خودت ببرش بیرون دیگه از سرش میفته
بگو میترسم تنها
بنطرم نگو تا موقعی ک بچه به دنیا بیاد
بعد شبی نیم ساعت چیزی نیست یه جور رفتار نکن فکر کنه حبسِ..ما خانمها هم نمیپسندیم چ برسه به آقایون
وقتی فقط نیم ساعته و میدونی خلافی ای وسط نی چرا محرومش میکنی
مرد رو هرچقدر بخای بیشتر محدود کنی بیشتر زیرآبی میره
عزیزم بهشون بگو با یه لحن خیلی خوب و خواهشانه و دلبریانه که چند وقت دیگه بچمون میاد میشه بیشتر شبا کنارمون باشی من به حضورت نیاز دارم ی مدت
خب پابندش کن تو خونه
بهانه بیار نتونه بره
مثلا بگو جدیدا تنها میشم شبا میترسم
یا
بگو حالم زیاد خوب نیست تنهام نذار
اصلاااا محدودش نکن انقدر😑
بهش بگو میترسم موقع درد گرفتنم پیشم نباشی
ولی اصلا بهش نگو که نره
توی این همه فشار و درگیری فکری که یه آدم داره، همین یه ساعت نیم ساعت تفریحم نباشه که دیگه افسرده میشه
نترس اونموقع سرش گرم بچه میشه...شوهر منم نه هرشب اما گاهی میره...من میگم اخه واقعا بعضی وقتا برای ش ارژ انرژی نیاز به هم جنس و رفیقاشون دارن اقایون...اما نه هرشب
بگو وفتی نیستی میترسم و دلتگتم میشم.کنار تو ارامش دارم برام نکیه گاهی...
هر وقت خواست بره بگو عزیزم دوس دارم وقتا مو با شوهرم بگذرونم.بگو بیا سه تایی بریم بیرون
سعی کن اون ساعت ی کار مهم یا جالب انجام بدین
خب چرا سخت میگیری برا نیم ساعت؟؟؟؟؟!!!!!!
