کیا احساس پوچی دارن از کل زندگی و فلسفه اش بیاین درد دل کنیم
لطفا بقیه که این مشکلو ندارن نیان
الان داشتم به نامزدم میگفتم حس پوچی میکنم
منم بد زایمان اینجوریم.حتی فک میکنم شوهرم دیگه دوستم نداره
باز بینه هزاران اسپرم ما خوش شانساش بودیم که گرفتیم.ببین اونا چی بودن دیگه
نمیدونم درمانش چیه
من بیشتر رر وقتهاااااا اما وقتی نماز میخونم و قرآن کلا متصل میشم بهترم اما مدام نیست حال خوبم
حس میکنم وجدم بیخوده
هیچکار مفیدی نکردم
حتی لباس تنم به انتخاب مادره
هویت ندارم
از خودم هیچی نیستم
راه حلش ثابت کردن خودم به خودمه که شدیدا تنبلم
من...
تازه ی خانواده الحمدلله عالی دارم.
ولی خودمو باختم.
باختم تو زندگیم...ی امروز گریه نکردم اخر الان افتادم گریه...واقعا چرا باید انقد زجر بکشیم...چرا دنیا انقد بده...چرا انقدر اجبار اجبار اجبار....چرا انقد اعصاب ضعیف ک زندگیایی ک هنوز توش عشقه باید تموم بشن😢
دقیقا از ساعت 6به بعد حالم گرفته میشد جوری که مامانم از لحنم میفهمید میگفت تو دوباره حالت خرابه. تا اینکه مجبور کردم خودم. هر روز برم پیاده روی یه هفته اینکار کردم گریه هام کمتر شده. من اسفند یه خارج رحمی عمل کردم که لولمو از دست دادم و چند ماه پیشش هم یه سقط داشتم یعنی پوچچچچچ پوچچچچچ شده بودم اما الان دیگه زیاد به گذشته فکر نمیکنم فکر به آینده هم مضطرب میکنه. فقط حالللل
اره من وقتی یه دکتریا یه دخترموقق میبینم میگم کاش منم موفق بودم همه بهم اقتخار میکردن الان یه دانشجوی ساده ک ترم هشته ولی پونزده واحدش مونده هستم همش بدشانسی
کسی واسه این حسو حال بد هیچ راه حلی نداره؟؟؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
10 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
