خانماي خونه داري كه حسرت سر كار رفتن بقيه رو ميخوررند

بله كلا به نظرم هر زني بايد اولويت هاي تو زندگيش رو بدونه و بر اساس اون  پازل هاي زندگيش رو بچينه كه خداي نكرده بعدا پشيمون نشه. چون عمر ما واقعا كوتاه هست و حيفه ادما خودشون رو إز كاري كه دوستشدارن و بهشون انرژي ميده محروم كنن.

[QUOTE=59383268]عزيزم  پس خودتون بهتر با مشكلات اين شغل ديت و پنجه نرم كردين مطمين باشيد كه اكه همسرتون ت ...[/QUOTE]

بله عزيزم،شرايطي كه شما توصيف كردي خيلي قشنگه و قطعا هر كسي دوستداره تو اين شرايط باشه،همسري كه همه چيز بهت ببخشه پول، عشق، آرامش و ..ولي پس نقش من بعنوان يك انسان چي هست؟آيا من بايد براي خوشبختي صرفا به همسرم وابسته باشم؟ هويت من چيزي مستقل از همسرمه،.حقيقتا من اين شرايطي كه گفتي رو ندارم ولي بارها تجسمش كردم،تو رشته ما پول چيزيه كه خيلي زود ميتوني بهش برسي،آرامش و عشق هم توي يه رابطه دو طرفه به دست مياد چه شاغل باشي چه خانه دار...ولي حس خود آدم، علاقه به حضور در اجتماع،توانايي به دست آوردن و ساختن اينها چيزيه كه فقط و فقط با توسل به خودت ميتوني بدستشون بياري،البته اينها رو از نقطه نظر خودم ميگم،بعنوان كسيكه اين چيزها براش معيار و ابزار سنجش كيفيت زندگيشه و در مورد همه افراد صدق نميكنه..قطعا يك زن خانه دار وقت آزاد بيشتري داره، ولي مديريت و استفاده از اين زمان مهمه،اگه آدم مديريت داشته باشه با يه برنامه ريزي ميتونه به همه أهدافش برسه..من ٣٠ روز ماه كار ميكنم،ماهي ٤ روز عصرها هم شيفتم،بچم مدرسه ميره ولي شايد باورش سخت باشه من هم براي خانوادم كيك ميپزم و ما هم عصرها پيك نيك ميريم و غذاهام هم براساس أصول تغذيه و پزشكيه،مطالعات جانبي دارم، و حتي ميخوام دستياري شركت كنم،قطعا تو هر كارم يه نقصي هم هست ولي من مجموعا احساس ميكنم موفقم و همين برام مهم و كافيه.مهم همين حسه ست،چه شاغل باشي چه خانه دار.چه مجبور باشي چه مختار و مثل همين حسي كه شما الان از خودتون و زندگيتون داريد قشنگه...ببخشيد طولاني شد،موفق باشيد