عزيزم من بر عكس شما كاملا موافق حضور زنان در تمام عرصه هاي اجتماع هستم،يك زن در درجه اول يك انسانه كه نياز به آموزش،شغل،درامد و همينطور يك همسر و خانواده خوب داره...حالا اينكه كسي خودش نخواد دوست نداشته باشه شرايط شغلي براش مهيأ نباشه و يا اينكه بر مبناي صلاح زندگي خودش و با همفكري و هماهنگي همسرش نخواد بره سر كار اون به مسئله كاملا شخصي و سليقه اي ست كه حق هر فردي هست،اصطلاحا صلاح مملكت خويش خسروان دانند...ولي در عين حال جامعه پر است از مشاغلي كه نياز به زنان كارآمد و خلاق و حتي مدير و مدبر داره،همينطور پره از زنانيكه سرپرست خانوارن يا همسر دارن ولي تأمين مخارج زندگي به هر دليلي بر عهده اونهاست...من خودم يكي از همين دسته هستم،اما در عين حال كار كردن رو دوست دارم چون براي همين كار درس خوندم و احساس رضايت بهتري از خودم دارم،در عين اينكه مادر خوب و همسر خوبي هم هستم، كارگر هم ندارم كه كارهاي خونه ام رو انجام بده...اينكه تو جامعه كار براي مردان نيست هم ربطي به زنان نداره و نقص كشور ماست،جامعه بايد اينقدر قوي باشه كه كار براي همه افراد مهيا باشه،چه زن و چه مرد...
فك كنم من ديگه بخث نكنم بهتر باشه
چون نميشه عقايد ادمارو عوض كرد
زن بايد به روز و با اطلاعات باشه
و قطعا تو جامعه هم باشه
ولي اين لزوما معني شاغل بودن رو نميده
واقعا مادر بودن يه كار تمام وقته
بيشتر از تمام وقت
خيلي بعيده به زن هم سركلر بره هم بتونه مادر و همسر خوبي باشه
من كه هيحوقت از نزديك چنين چيزي نديدم
منم واقعاازاین که به هیچ کدوم ازارزوهام نرسیده بودم خسته شدم.هرتفریحی هم میخوای بری بایدپول داشته باشی.همسرم هم که همش سرکاره.بهترین روزهای جونیم فقط صبح روشب کردم.تااینکه تونستم بانک قبول شم.خوشحالم واسه هدفم تلاش کردم.
من تمام اين سالهايي كه دانشگاه و بيمارستان ميرفتم و بعدش چندماهي ابتدايي كه طرحمو شروع كرده بودم با خودم فكر ميكردم كه چقدر كار مهمي دارم انجام ميدم و طبابت و پرداختن به سلامت مردم و نجات جان يك انسان خيلي مهمه و از اين دست تفكرات.
اما اين چندماهي كه بيشتر تو خونه بودم وبه مباحث روانشناسي و تعليم و تربيت پسرم پرداختم و تغييرات رفتاري و ارامش بيشتر همسر و پسرم رو ديدم ،متوجه شدم اگر همه ي مادرها بيشتر به خونواده هاشون ميپرداختن خيلي از بيماري ها و اختلالات روحي و جسمي كم ميشد و اون وقت اصلا نياز به پزشك كمتر ميشد
مثلا همين الان كه موارد خيلي زيادي مراجعاتمون خودكشي و تنش هاي عصبي خانواده هاست به خاطر اينه كه اين دختر و پسر صبر و گذشت و تعامل با جنس مخالف رو تو بستر خانوادگي قبليشون ياد نگرفتن .
يا اصلا محرك خيلي از موارد سكته هاي قلبي و مغزي و فشار خون بالا و كريز قند خون در ديابتي ها استرس و تنش عصبي هست
اگر فرزندان ما تو سني كه شخصيتشون شكل ميگيره مادر و پدر بيشتر به اين بچه ميپرداختن صبر و گذشت و مقابله رو با رفتار درست و به صورت عملي (نه فقط حرف )اين بچه ياد ميدادن اصلا خيلي از اين بيماري ها به اين شكل اتفاق نميفتاد
يا اصلا علت خيلي از همين بيماري هاي قلبي و مغزي ،گرفتگي عروق هست،اون هم ناشي از تغذيه نامناسب هست.
اگر مادر خانواده در مورد تغذيه بيشتر مطالعه ميكرد ، اينكه چه جور چربي هاي استعداد گرفتگي عروق رو در خانواده بيشتر ميكنن و اين اطلاعات رو تو خونواده و در مورد تغذيه خونواده پياده ميكرد شايد خيلي از اين بيماري ها اصلا شكل نميگرفت
.از همه مهمتر اين همه درگيري هاي روحي و فكري كه خيلي از ادم ها در تعامل با هم دچارش ميشن شايد بخاطر عقده هايي هست كه اگر انسان در بستر يه خانواده متعالي رشدميكرد هيچوقت اين رفتارها درش شكل نميگرفت
چند وقت پيش به يكي از همكارام يه پيج از يه خانم هنرمند كه تو اشپزي و سفره ارايي خيلي خبره اند معرفي كردم، همكارم گفت اين كه هنر نكرده اشپزي و اين كارا رو همه ميتونن انجام بدم ولي هركسي نميتونه استاد يا پزشك و ... بشه، خيلي اين حرفش من رو به فكر فرو برد،
به اين نتيجه رسيدم خيلي ها شايد مادر و همسر باشن اما اون كسايي كه واقعا مادر و همسر واقعي باشن در مورد خونواده شون تربيت فرزندشون تغذيه و شيوه هاي درست لايف استايل مطالعه كرده باشن و اينارو تو خونه پياده كرده باشن ، كسايي كه مايه ارامش و شادي خود و خونوادشون باشن خيلي كم هستن، اينا هنر كردن واقعا! و كارشون از نظر من از پزشك بودن و استاد بودن خيلييييي ارزشمند تره.
خوب علت ناراحتيتون اين بوده كه فقط صبحو شب ميكردين
وگرنه كاراي زيادي هست برا انجام دادن خيلييي زياد
مطالعه و تحقيق در مورد تربيت بچه تغذيه سالم
شيره هاي همسرداري و انجامشون تو خونه واقعا يه كار تمام وقته
و اگه برا رضاي خدا باسه خيلي به ادم خس خوبي ميده و اعتماد ب نفس ادمو بالا ميبره و خيلي ارزشمنده
كاش انقدر تو جامعه به شاغل بودن خانوما بها داده ميشد
يه مادر خوب تحسين ميشد
اون وقت انقد مشكلات جامعه زياد نبود
انقد مرداي دست بزن و بي مسيوليت تربيت نميشد
...
[QUOTE=59381214]فك كنم من ديگه بخث نكنم بهتر باشه چون نميشه عقايد ادمارو عوض كرد زن بايد به روز و با اطلاعات ...[/QUOTE]
عزيزم اتفاقا اصلا بعيد نيست،سختي هاي خاص خودشو داره ولي بعيد نيست.من نمونه شو زياد ديدم زنان زيادي بودن كه با تكيه بر توانايي هاي خودشون تونستند آدمهاي موفقي در همه عرصه ها باشن فقط يكم خودباوري ميخواد و بعد هم علاقه و تلاش...البته اگه كسي به هر دليلي صلاح ببينه كه نره سر كار بحثي روش نيست...ولي اينكه بگيم نميريم چون نميشه يه باور غلطه...زنان ما توانايي هاي زيادي دارن....ميشه در همه زمينه ها فعال بود و باز هم بهترين بود
شايد موفقيت ازديد گاه منو شما فرق داره
من حتي يه مورد هم از نزديك نديدم كه سركار بره و بتونه خوب به زندگيش برسه
خودم واقعا ميبينم سركار رفتن چقدر از روح و جسممو خسته ميكنم با اينكه رشتم عشقه عشق
اينكه خدا مرد و زن رو متفاوت افريده توش شكي نيست
مردا با اونوهمه توانايي جسميه هم بعيده هم بتونن كار بيرون بكنن هم خونه
چه برسه به يه زن
عزيزم هم من و هم شما ميدونيم كه بخش زيادي أز اين افراد كه وارد دانشگاه ها ميشن صرفا جهت مدرك گرايي هست و هيچ علاقه و هدف بلند مدتي براش ندارن و بصورت كاملا اتومات بخش زيادي إز اين خانم ها بعد إزدواج خانه نشين ميشن و حتي سراغ تحصيلات تكميلي هم نميرن همينطور كه ميببنيد تعداد خانم ها زر كنكور دكتري به مراتب كمتر إز آقايان هست.
در حاليكه در مقطع ليسانس كاملا برعكس هست. اما أصل صحبت من اون خانم هايي هستند كه با علاقه تحصيل كردن و دوست دارن ايده شون رو تو بازار كار پياده كنن و هدفاي بلند دارن . اين دخترا كساني هستند كه اگلا مجبورشون كني تو خونه بشينن و شوهر داري كنن قطعا تا اخر عمر حسرت إز دست رفتن روياهاشون رو ميخورن و با اين خسران قطعا مادر خوبي هم نخواهند بود.
كاملا قبول دارم نميشه يه هدف رو به زور تو مخ كسي فرو كرد
😃😃
تو ذهن من خونه داري و همسر داري خيلي ارزشمنده
خياب ارزشمند تر از پياده كردن هزار تا فكر و ايده نو ولي نبايد اينو به همه تعميم بدم
خق باشماست
عزيزم مادر من إز ٣٠ و چند سال پيش شاغل بودن و ما همه جوره بهش افتخار ميكرديم و ميكنيم. واقعيت اينه كه بچه ها وقتي بزرگتر ميشن به يه مادر بروز و تحصيل كرده و مستقل بيشتر افتخار ميكنن تا زني كه خودشو وقف بچه هاش كرده و إز همه ارزوهاش گذشته. من خودمم شاغل هستم و سعي ميكنم تعادل رو تو زندگيم برقرار كنم.
عزيزم پس خودتون بهتر با مشكلات اين شغل ديت و پنجه نرم كردين
مطمين باشيد كه اكه همسرتون تو خونتون ارامش بيشتري داشت سر يه كاري كه دوس داشت ميرفت
و انقد از شما و زندگيتون راضي بود كه مدام تو عشق و محبت چيزي براتون كم نميذاشت و به قسمتي هم از دارايي هاشو به اسمتون كرده بود
شما ترجيح ميداديد كه تو خونه باشين كيك بپزين
با خانواده عصراپيك نيك بريد
و البته كلي مطالعات علمي مثل شيوه هاي درست تغذيه خانواده در كنار اينا
اگر زندگي ماها الان اين شكلي نيست بخاطر اينه كه ارزش ها عوض شده
خانما شاغل بودن رو افتخار ميدونن
خودش باعث شده شغل برا مردا كمتر بشه
مردا اشفته فكري و كاري اقتصادي پيدا بكنن
روابط هانواده ها سرد بشه
و نتيجش يه سيكل معيوبه
