چند ماه دیگه عروسی پسریه ک بهش خیییییییییییلی علاقه داشتم
دوست نبودیم
اشنا خانوادگیمونه
خونه هامون ب هم نزدیکه
طوری ک بعد تالار بیان تو کوچه ، صدای رقص و سازشون ب گوشم میخوره
قطعا ۱۱ شب به بعد میان تو کوچه ساز و ...
من نهایت تا ۹ شب برم بیرون
پدرمم نمیدونه من عاشق اون بودم
چجور اون درد رو برای خودم کمتر کنم ؟
فامیلی کسی هم اونجور صمیمی نیستیم بمونم خونشون شب
خودمم خوشم نمیاد
من توی زندگیم کسی رو اینجور دوست نداشتم
تاریخ دقیقشم نمیدونم
فقط میدونم چند ماه دیگس مثلا نهایت ۳ یا ۴ ماه
وای چه سخت
خدا به دادت برسه
بهش نگفتی دوسش داری ؟
💔
اخ قلبم تیر کشید،انشاله خدا یجوری قلبتو شاد کنه برای همیشه از یادت بره
برو بابا معلومه بچه ایا دیوونه تو دوسش نداری فقط ازش یه بت ساختی تو ذهنت تا بپرستی 🤣توهمات هممون تو سن ۱۸ تا ۲۳ ساگی بعضا تا ۲۵...بمرور عادت ذهنیت پاک میشه بعدا به این روزات میخندی عشقو عاشقی وجود نداره این ذهنه که یچیزیو گنده میکنه برات
اگه باهاش خاطره داشتنی بدتر بود
دیشب نامزدی اش بود 💔
چه درد مشترکی🥺
خیلی سخته خدا بهت صبر بده💔
الهی بمیرم برات خیلی سخته حق بده به خودت و زمان بده شاید گذر زمان همه چی رو عوض کرد
متاسفم.امیدوارم هرگز تجربه ش نکنم
چون باهاش تو رابطه نبودی این مدلیه
اگر باهاش میرفتی تو رابطه بعد یه سال میگفتی این چ غلطی بود من کردم
