میرم با مامانم درد و دل کنم ازش مشورت بگیرم یجوری میزنه تو ذوقم و ناله میکنه و چشماش و تیز میکنه و سرزنش میکنه خیره میشه بهم که پشیمون میشم یخورده عصبی تر از قبل برمیگردم تو اتاقم
میگه صدای خنده ات تو اتاق من و عصبی میکنه😐
فک کنین من چی میکشم
قبلنم برام پیش اومد ک چیزای شخصی زندگیمو برا بقیه تعریف میکرد ولی من هر چند وقت یه بار بهش پناه میبرم نمیدونم چرا درس عبرت نمیگیرم
چیکار کنم دیگه باهاش حرف نزنم تروخدا بگین چیکار کنم سمتش نرم تحت هیچ شرایطی مغزم نمیفهمه انگار
مامان منه😐😂
متاسفانه راه چارهای نیست. فقط باید بفهمی کمتر باهاش حرف بزنی.
چ مادری!
مادر اگ مادر باشه
از شنیدن صدای خنده بچه اش ذوق میکنه
نه ک ناراحت بشه
اینا ک مادر نیستن
تو هم ی کم غرور داشته باش
چن بار باید بزنه تو پرت ؟
ادم فحط هم اگ هس و هیچکس دگ رو نداری
بنویسی روی کاغذ بعد پاره کن
آروم میشی
منم هیچوت نشد با مامانم دردودل کنم درکم کنه
کلا منو به چشم ادم کار میبینه که بخواد نمایشش رو به بقیه بده
حتی الان ازدواج کردمم خصوصیتشو داره
من دورکارم کلاس میرم باشگاه هم میرم . ی بار از زبونم در رفت گفتم شوهرم دوست داره من برم بیرون کار کنم خودم نمیخوام.
از اون روز گیر داد میگه برو شاغل شو برو سرکار حضوری اونجا
میگم مامان سخته من نمیرسم اینجا همه کارا تا ساعت ۵ عصره ، میگه نه اصلا خیلی عالی غذای فرداتو شب درست کن صبحشم عین ادم برو سرکار .
یعنی جالبیش اینه همسرم میگه تو اگه شاغل شی کار خونه نصف نصف . مادر من همچنان تاکید داره تو باید بری سر کار ، کار خونه ام بکنی.
ی بار سر تاخیر پریودی باهاش دردودل کردم گفتم دارو بگو بخورم زود پریود شم عقب انداختم . میگفت نه تو ناشکری فلانی الان تایم بچه نباشه کی باشه . گفتم نمیخوام میخوام وقتی برگشتیم پیش خانواده باردار شم .
از اون روز اصرار که نه غلط میکنی فکرت این باشه برگردی بعد بچه بیاری. همونجا بارداری میشی مثل دختر عموت ، میای اینجا فارغ میشی میری . دختر عموت از وقتی اینکارو کرده همه میگن دختر مستقلی شده 😐
بخدا همش دهن بینه
