" جو خفقان، تهدید و فشار روانی علیه امام و پیروان ایشان"
امام حدود بیست سال در سامرا،
در حصر و تحت نظر و زیر ذره بین خلفا زندگی کرد.
گاه مأموران ناگهان به خانهاش هجوم میبردند و همه چیز را زیرورو میکردند،
اما جز قرآن و کتابهای علم و دعا چیزی پیدا نمیکردند. (منبع سنی: سبط ابن جوزی در تذکرة الخواص و بسیاری از منابع دیگه که چون طولانی بودن ننوشتم اگه دوست داشتین میتونین تو گوگل جستجو کنین)
متوکل، گاه او را به مجالس بزم و شراب خود دعوت میکرد برای تحقیر و ازار .
اما امام با شهامت، در برابر گناه حاضران در جمع می ایستاد
نقل است وقتی امام را به اجبار به مجلس آوردند، متوکل پیالهای شراب به سویش گرفت و گفت: «بنوش».
امام با قاطعیت و شهامت پاسخ داد: «به خدا سوگند، هرگز گوشت و خونم با شراب آمیخته نشده است».