هيچي خوشحالم نميكنه واقعا هرچي ميرم جلوتر بدتر ميشم هيچ اميدي ندارم هيچ دلخوشي ندارم چرا هيچ اتفاق خوبي برام نميوفته خيلي وقته يادم رفته خنديدن چطوريه چرا قديما همه چي بهتر بود؟ يعني واقعا اون زمان ها قرار بود يه روز اين روزا برسه؟ يعني كارم به اينجا بكشه؟ اگه ديگه هيچوقت نتونم خوشحال بشم چي؟ هيچكس برام نمونده حتي تو خود خانوادم اضافي ام... من واقعا براي چي يهو انقدر همه چي بر عليه من شد؟ چطوري انقدر حالم بد شد نفهميدم ولي يه ذره هم دلم خوش نيس نميدونم در اينده ديگه چي قراره بدتر سرم بياد