البته خدا رو صدهزاررررر مرتبه شکر
ولی هر روز روزهای تکراری
کارای خونه و …
هیچ جا هم نمیرم
انگار اون شور و شوق رسیدن به یه هدف و از دست دادم بچگی اینطور نبودم
خب باس هدف داشته باشی ک توهم مثل من نداری
شما هم اینطورید؟
چه جوری امید و تو خودم زنده کنم؟
کاملن حسم شبیه توعه من دیگه چیزی برام جالب نیست
من هدفم نابود شد در حال حاضر بی هدفم
عزیزم با اوضاع که تو مملکت هست تقریبا همه نامیدیم
آب نیست ، پول نیست ، هوا نیست ، بارندگی نیست
بجاش مریضی هست ، گوگرد هست ، تورم هست گرونی هست
دیگه امیدی برای آدم میمونه
سلامتی تن و بدنت درد نداره .دایم برای درمان هزینه سنگین نمیکنی ؟۱۰۰هیچ از من حلوتری .پس دنبال بهانه ناامیدی نباش
منم بعد سالها که شغلی پیدا کرده بودم که توش حالم خوب بود گیر چن تا همکار نامرد زیرآب زن افتادم و رو تهمتایی که بم میزدن اخراجم کردن آخر
پنج ماهه نتونستم کاری پیدا کنم که توش حالم خوب باشه
میفتم یه گوشه نمیتونم بلند شم حتی
خیلی حالم بده وقتی بیکارم
منم خیلی ناامیدم ، با این وضعیت آرزوهام و بیخیال شدم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
