سه سال پیش یه دوست پسر داشتم خیلی خیلی آدم بدذاتی بود. منم بچه بودم کاملا تحت تاثیر این بودم نه از لحاظ جنسی، تاثیر بدی تو روحیم گذاشت. افسردگی و دوقطبی گرفتم درس و زندگی گذاشتم کنار داروی اعصاب میخوردم. به اون روزا زیاد فکر نمیکنم از بی عقلی خودم حالم بد میشه ولی نمیدونم چرا میخوام بهش پیام بدم بدونه چه بلایی سرم اومد عذاب وجدان بگیره، یه بار اومد حلالیت خواست بلاک کردم اصلا نمیدونم منو یادش هست یا نه.
توبه گرگ مرگه
تو از من خر تری
تاپیک آخر منو میخونید
اون قرار نیست عذاب وجدان بگیره اگر میخواست بگیره تا حالا گرفته بود. پس الکی خودتو کوچیک نکن و واست مهم نباشه
یکی بزن در گوش خودت تا به خودت بیای عزیزم
درس نگرفتی ؟!
من بودم با اون همه محبتایی که شاملم بود هرچی داروندارم که مرتبط با اون بود رو پاک میکردم
برای اینده هم خودمو جمع میکردم
هر اتفاق بد زمانی واقعا فاجعه اس که ادم ازش عبرت و درس نگیره
ای کاش این درس عبرتی بشه برای دختران هم میهن که به پسرها اعتماد نکنن ودوست پسر نگیرند چون عاقبت آن مورد سوء استفاده قرار گرفتن وبیماری روحی وخدای نکرده دست به خودکشی زدن است.
بسپارش به کارما، خدا، تقدیر، سرنوشت به هرچی که اعتقاد داری
وجودش توی ذهن و افکارت هیچ کمکی بهت نمیکنه
همه زخم هایی دارن که ناحق خوردن اگه بخوای همه ی بدبختی هارو جمع کنی ازت یه ادم مرده میسازه
انسان زرنگ از بین زخم ها درس و عبرت هاشو برمیداره و بقیشو خاک میکنه
پیام بده فحش ناموسی بده بلاک کن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
