منم با این مساله سالهاست درگیرم.همیشه در اوج شادیهایم افسرده ام.همیشه احساس بی حوصلگی شدیدی دارم.از خودم و زندگیم بدم میاد.خیلی کم تحمل و زود رنجم.
با اینکه خودم درسشو خونده ام ولی درگیرم.
یک دوره پیش روانپزشک رفتم و دارو درمانی انجام دادم.
اوایل خیلی خوب بود ولی به مرور اثرش را از دست داد.
نمیدونم چی کار کنم.
الانم یه اتفاق فجیع تو زندگیم افتاده که حالمو واقعا بدتر کرده.
به زور به زندگی ادامه میدم
فقط به خاطر بچه ام.
خدارو شکر یه جایی (اینجا)هست کمی درد دل کنیم سبک شیم.
ممنونم از مدیر سایت⚘
سایتای دیگه که مردم جنبه ندارن.