جواباتو خوندم به بقیه . گفتی شوهرت هم بالاخره سرش به سنگ خورده . میدونم خیلی سختته . ما که زن متاهلیم درد تو رو بیشتر درک میکنیم تا بچه هات . ولی بدون همین قدرش هم تروماهای عمیقی به روح روان بچه هات وارد کرده . این که پدر دیگه یه ستون امن خونه نیست . استرس این که هر لحظه ممکنه این خانواده دیگه وجود نداشته باشه .گناه دارن . بمون و به خدا توکل کن اون هر توبه کننده گناهکاری رو میبخشه ان شا الله به قلب تو هم ارامش بده به مرور بتونی از خطای شوهرت بگذری . مشاوره هم برو . نذار افکار منفی ذهنتو پر کنن . یقینا خودت هم ضربه روحی سختی خوردی نیاز به پیدا کردن دوباره ارامشت داری .
به شخصه شوهرم هررررررکاری کنه توان ندارم به خاطر بچه هام جدا بشم،من حتی نمیتونم یک ساعت بدون بچه هام از خونه برم بیرون،مخصوصا به خاطر دخترم که خیلی بهم وابسته هست و اگه خونه نباشم سکته میکنه،اصلا نمیتونم
فکرم نکنید خیلی گل و بلبلم،بارها با تمام وجود دلم میخواسته از خونه برم ولی دخترمو که دیدم منصرف شدم
اره متاسفانه
چجوری باید متوجه میشدم وقتی ماهی یه بار دو هفته یه بار میرفته با زنای پولی
وقتی اخلاقش خوب بود رابطمون گرم بود
الانم برا این لو رفت با یکی از همون هرزه ها دوست شده بود و کلا میرفت با اون زنه پی عشق و حال و اینور اونور که خدا بی آبروش کرد
