تو توی یه شهر به اون بزرگی که تصور میکنی زندگی میکنی
شهر کوچیک تو اما جزو یه کشور کوچیکه
همون کشور کوچیک جزو یه کرهی خاکییه
همون کره جزو یه منظومه کوچیکه
همون منظومه هم جزو یه کهکشان به ظاهر بزرگه
شهر تو در برابر این کهکشانها به اندازهی یه مورچه هست درون یه ورزشگاه فوتبال.
حالا همین کهکشان که شهر شما اینقدر برابرش کوچیکه، خودش عضو یه کیهانِ. یه کیهان که از هر چیزی که فکرشو کنی بزرگتره و فراتره
میبینی چقدر کوچیکیم؟ چقدر حقریم؟
پس غم و اندوه ما در برابر دنیا هیچه
من اینطوری هر وقت غمگین باشم فکر میکنم😊
کوتاه نیست. ولی همیشه بهم یادآوری میکنه چقدر ما کوچیکیم