۲۵ سالگیم یه خاستگار از آشناهای دور داشتم بادوسال تفاوت سنی، پسرخوبی بود و خانواده دار، هرچی خونواده گفتن قبول نکردم چون درگیر احساسات لعنتی جوانی بودم و غرورم،الان ۳۱ سالمه ولی به کار مورد علاقم رسیدم و شاغلم، ولی همش تو چشم میکوبن همیشه که فلانی رو قبول نکردی و به حدی رسیدم که از زندگیم لذت نمیبرم و همش فکرم در گیره و بغض دارم😞😞😞
برات حمد خوندم
تصمیم اشتباه چرا؟؟ کی گفته اشتباه بوده؟!!! از کجا معلوم قبول میکردی الان راضی بودی؟؟ الان انتخاب های دیگه داری اونموقع تنها راه جدایی بود
حتما صلاح نبوده عزیزم خدا برای بنده اش بد نمیخاد توکلت به خودش انشالله بهترین ها سرراهت باشه افسوس هیچی هم نخور از زندگی لذت ببر
ببین من معتقدم ازدواج دست تقدیر و سرنوشته و دست کسی نیس تا خدا نخواد برگی از درخت و انتخابی از دست نمیوفته
رها کن
غلت یا درست زندگی خودت بوده حق ندارن هی بیان به روت بیارن اصلا بهترین آدم روی کره خاکی دلت خواسته ردش کنی
الان خواستگار ندارید ؟
متاسفانه به این درک و فهم نرسیدن
که با وجود اینکه من پذیرفتم که اشتباه کردم، باز هی به روم میارن تا به جنون عصبی برسم آخرش از حس بد به خودم،
من یروز بابتش گریه کردم و از خودم خواستم همون ساعت برای اون قضیه حسابی گریه کنم و کلا بزارمش کنار و همین کارو کردم، ولی باز اطرافیان نمیزارن
رد کردنم چنتا دلیل داشت:اول اینکه 25سالگی به ازدواج کمتر فک میکردم و اولویتم کارم بود،دوم اینکه هنوز مثل نوجوونا خیال باف بودم و اصلا منطق الانو نداشتم یعنی در حدی بودم که آهنگ میزاشتم و با تصور یه فردی که ازش خوشم میومد گریه می کردم تا این حد هنوز احساسی بودم!!!
سوم اینکه پسره قبلا خاستگاری یکی از دخترای اقوامشون رفته بود و این باعث حس بد من نصبت بهش میشد، درصورتی که الان فهمیدم اصلا موضوع مهمی نبوده و من بزرگش کرده بودم
کلی بهتون بخوام بگم اصلا آدم الانی که هستم نبودم، پر از احساسات کاذب و رویا باف بودم به شدت
الان خاستگار گاهی وقتا خیلی کم دارم ولی مناسب نیستن، یاجور نمیشه اصلا
تومحیط اجتماعی هم زیاد هستم
ببین یه چیزی بهت بگم نمیدونم کمکت کنه یا نه
هر تصمیم بگیری یه سری جنبه مثبت داره یه سر منفی هیچ چیزی مطلق خوب نیست شما الان اون اتفاق تجربه نکردی فقط جنبه های مثبتشو میبینی در صورتی اگر ازدواج میکردی یه مسیری دیگه انتخاب میکردی جنبه های منفی میدیدی
گریه هم نداره من خیلیا دیدم تو سن سی خورده ای یا چهل سالگی ازدواج میکنن شما هنوز فرصت برای ازدواج کردن داری
فقط فکر میکنم خیلی زود رنج با اعتماد به نفس کم باشی حرف دیگران انقدر روت تاثیر میذاره چون خودمم اینجوریم ولی اصلا خوب نیست
هر کسی که بهت گفت بگو من از تصمیم پشیمون نیستم اگه بازم زمان برگرده عقب دوباره میگم نه دیگه هم به من از این حرفا نزنید
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
33 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
35 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
