قبلا خیلی رفیق تر بودیم بدون اغراق میگم روزای خیلی خوبی رو گذروندم(خونواده خوب،پول فراوون،رفاه،اعتبار و خیلی چیزای دیگه که الان بعضیاشو ندارم مثل پول زیاد) ولی الان یکم ترس دارم و حس میکنم ازش دور شدم ولی عاشقشم میدونم حواسش بهم هست ولی شاید الان وقت امتحانه
منم به پاس روزای خوبم نمیخوام ناشکری کنم
ب امید مادرم. مگرن بود و نبودم مهم نیس
ب امید مردن😔
خودکشی که باعث میشه به جهنم ابدی برم واسه همین ترجیح میدم زنده بمونم تا بلکه بتونم کارهایی بکنم که اون دنیا زندگی راحت و خوبی داشته باشم.
هرکی به جای من بود یک لحظه نمیتونست دوام بیاره خییییییلی تو عذابم اما فقط به این امید که مادرم خودمو به زور سرپا نگه داشتم
به مو میرسه، پاره هم میشه، پارهتم میکنه.
فقط یاد میگیری دوباره بلند شی و گره بزنی
بزرگسالی همینه
خیلیامون خیلی وقته مردیم بیخود سر پاییم چون قطع شریانهای حیاتیمون دست خودمون نیست اگرچه معتقدم زندگی در نوسانه و بالا و پایین داره دیروز خوشحال امروز ناراحت و روز دیگه بازم خوشحالی در پیشه اما منتهیالیه تمام اینا تو وجود خیلیامون ناامیدی و زندگی از سر ناچاریه
اگر تو کشورمون شرایط اُتانازی بود حتما داوطلبانه به زندگیم خاتمه میدادم چون همهی آرزوهامو از دست دادم و الآن هیچ آرزویی ندارم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
