تجربه شش سال معلمی

شما با این متن موافقید یا نه؟

تجربه شش سال معلم...نوید کلهرودی

چیزی تا پایان واپسین امتحانات مدارس باقی نمانده و من پس از تجربه شش سال معلمی می‌توانم به صراحت بگویم در هیچ جایی از کشور به اندازه مدرسه نمی‌توانیم فروپاشی ایران را مشاهده کنیم. من از مدارس غیرانتفاعی با وضعیت مالی خوب خانواده‌ها و از مناطق غیر محروم حرف می‌زنم. بچه‌هایی که هرگز در زندگی غم نان نداشته اند. تجربه ای از نیاوران گرفته تا پاکدشت تا ورامین. در این تجربه چند ساله بیش از هر چیز متوجه نکات زیر شده ام:

۱. بی علاقگی کامل به مدرسه و تمامی دروس آن

۲. ضدیت یا داشتن مساله جدی با مفاهیم مذهبی و کتب دینی و تحقیر کردن معلمان پرورشی و دینی و به طور کلی معلمانی که مدافع سیستم هستند

۳. سردرگمی نوجوانان در مورد مسائل مختلف و آلوده شدن ذهنشان به انواع اطلاعات غلط در باب مسائل مختلف مذهبی، تاریخی و جنسی که در کمترین حالتش باعث استرس و اضطراب آن‌ها می‌شود.

۴. بی میلی به کنکور و ادامه تحصیل در دانشگاه و استرس بی پولی.

۵. پذیرش اجباری رفتن به دانشگاه نه به دلیل کسب علم و مهارت بلکه به دلایل دیگر مثل داشتن مدرک به وقت ازدواج، سفارش شدن برای استخدام، ترس از پدر و مادر و یا سربازی یا پیدا کردن دوستان دختر و پسر.

۶. عملکرد مفتضحانه در خواندن روان فارسی و داشتن بی نهایت غلط املایی و ناتوانی در نوشتن یک متن ساده.

۷. بی میلی به حفظیات محوری و تاکید سیستم بر آن که باعث فقدان هیچ گونه توان برای فکر کردن، اظهار نظر و داشتن فکر خلاق و نقاد در بچه‌ها شده.

۸. جذب شدن ضعیف‌ترین نیروها به آموزش و پرورش به عنوان معلم و در نتیجه ضعف این معلمان در کلاسداری، نداشتن حداقلی از سواد برای تدریس و در نتیجه بیسوادی مفرط معلم و دانش آموز با هم.

۹. مرگ کامل مدرسه در ایران و تبدیل شدن آن به یک چاردیواری که بچه‌ را چند ساعتی در خودش نگه دارد و معلم و بچه فقط زنگی را به پایان برسانند.

۱۰. چالش وجود معلمان با سابقه با ذهن قدیمی و کهنه که نه مهارت کار با تکنولوژی دارند نه جهان نسل جدید را درک می‌کنند و تنش میان آن‌ها و بچه‌ها.

۱۱. بی ادبی، طلبکاری، نداشتن کوچکترین اخلاقیات مثل سلام کردن به معلم،  فحاشی یا بلد نبودن کوچکترین آداب معاشرت که تا مستقیم تجربه نکنید متوجه عمق آن نخواهید شد. 

۱۲. اعتیاد به سیگار و گل و مشروب.

۱۳. داشتن روابط جنسی از سنین بسیار پایین بدون هیچ نوع محافظت.

۱۴. فقدان هر نوع دانش و سواد در مورد علم، ادبیات یا هنر و اطلاعات عمومی.

۱۵. اعتیاد مطلق به تلفن همراه.

۱۶. داشتن روحیه مباحثه و نپذیرفتن هر سخنی البته به شکل احساسی و بدون استدلال.

در آینده فاجعه اجتماعی در راه است!