مامان و بابام وضع مالیشون خوب نبود ماشین نداشتم تو سرما و گرما تو خیابون راه میرفتم
الان خودمم ماشین نداریم
مامانم دندونش خراب بود پول نبود درست کنه
الانم منم دندونم خرابه پول نیست درست کنم
لباس تنه ما نبود پسرمم کاپشن نداشت زمستون
سایز کاپشنش کوچیک بود با بدبختی تنش میکردیم
حالا خودمم شاغلم حدااقل از مستاجری نجات پیدا کردیم
واقعا چرا باید سرنوشتم مثل مادرم شه
لامصبا اونقدرم تو سختی بودن به ما یاد ندادن ملاک ازدواجت پول باشه
گفتن ملاک این باشه طرف اهل دود نباشه
منم سنم کم بود به ندار رفتم
بار خداروشکر خونه دارید
همین طور گلم توکل بر خدا کن نماز بخون انشالله زندگیت درست میشه گلم
چرا شاعلی و پول نداری؟؟
خب خونه دارید دیگه کم چیزی نیست
عزیزم باورات مشکل داره سعی کن تو باورات تجدید نظر کنی
اینکه باور کردی مثل مامانتی شک نکن از همون بعدی که تو ذهنت تصور میکنی شبیه اون میشی
یکم راجع به ارتعاش و جذب مطالعه کن
اولا خدارو شکر کن شاغلی
خدارو شکر کن بچه داری
خدارو شکر کن تنت سالمه
خدارو شکر کن خونه داری
خدارو شکر کن دندون داری
خدارو شکر کن مادر داری
برو یه تکه طلا بفروش اون دندونت درست کن اگه طلا نداری قسطی هم درست میکنند
لباس اقساطی هم میدن
خب تو فقر رو زندگی کردی، وگرنه بزرگتر میبودی از روی تجربه سمت فقر نمیرفتی
این سرنوشتمونه از خدا بخواه فقط سلامتی بهت بده
ما وضعمون عالی نیست حقوق کارمندی ولی من برنامه ریزی میکنم همیشه
سالهای قبل که قسطی میخریدم ولی چندساله آنلاین خرد خرد میذارم کنار لباس برای بچههام میخرم
الآنم لباسای مزون دوز رو تو دوماه خرد خرد پولشو میدم برای دخترم میخرم
چون به نظرم لباس خیلی مهمه تو اعتماد به نفس بچهها و کفش
با اینکه مستأجریم ولی لباس بچهها هر سه ماه یکبار نو میشه و از سر دارایی هم نمیخرم کم کم جمع میکنم
عزیزم اگه میتونی حتما خونه بخر استرس نداشتن خونه هم رو بچه تاثیر منفی میذاره یه دوستی دارم بچگیش مستاجر بودن الانم که 40 سالشه و ازدواج کرده و از خودشون خونه دارن ناخودآگاه نگران از دست دادن خونشه
