مقدمه تزکیه نفس

پیوسته مراقب احوال و متوجه اعمال و افعال خود باشد، و هر عملی که می‌خواهد کرده باشد، ابتدا در آن تامل کند، تا خلاف مقتضای حسن خلق از او سرنزند، و اگر احیانا امری از او به ظهور آمد که موافق صفات پسندیده نیست، نفس خود را تادیب کند، و در مقام تنبیه و مؤاخذه آن بر آید. 
به این طریق که: اول خود راسرزنش و ملامت کند، و بعد از آن متحمل اموری شود که بر او همچنان که اگر کام خود را شیرین کند به لقمه ای که نباید از آن بخورد، مذاق را تلخ سازد به روزه داشتن، و اگر غضبی بیجا از او در واقعه ای سرزند، مؤاخذه کند خود را به صبر کردن در واقعه دیگر و اشد از آن، یا خود را در معرض اهانتی در آورد که نفس راتحمل آن گران بوده باشد، و یا تلافی آن را به نذر و تصدق و امثال آن نماید.