وقتی بچه اولم دوماهه بود دومیو باردارشدم هنگ بودم دنیا که اومد اینقد کارام زیاد بود فقط فکر حلو فصل کارا بودم چون دومی پسر بود فک میکردم این دیگه خودش قویه مردیه برا خودش :) اوایل اونقد باوسواس و عطوفت رفتار نمیکردم مثلا فکر میکردم چون پسره مث دخترم نیست قویه و شیشه شیرو همینجوری میزاشتم دهنش بخوره بره چون کارام زیاد بود اولی اذیت میکرد الهی بمیرم یبار شیر پرت شد تو گلوش بعد که خوب شد انقد گریه کردم براش اینقد زدم تو سر خودم فهمیدم چه احمقانه بوده طرز فکرم دیگه مثل جونم مراقبشون بودم ولی له شدم حقیقتا
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
42 ثانیه پیش
43 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
