یا اینکه نادیدم میگیرن حس میکنم لابد من چیزی کم دارم
امروز دوستم گفتم اندازه اینم نشدم منظورش من بودم الان همش با خودم فکر میکنم مگه من چجوری هستم که اینو گفت و هم اینکه تو جمعا تحویلم نمیگیرن ونادیدم میگیرن با خودم میگم مگه من چه اشکالی دارم
رفتار بدی هم ندارم
تو حساسی
منم خیلی ادم حساسی بودم و هستم
یه نفر یه حرف کوچیک بزنه ممکنه بهم بریزم و یا تا مدتها فکرمو مشغول کنه
اول برو ببین ادمای خیلی حساس چه اخلاقا و ویژگی هایی دارن
منظور حرف دوستتو نفهمیدم
مشکل از شما نیست عزیزم
کسی که به دوست خودش توهین میکنه مشکل از اونه و نباید دوستی رو باهاش ادامه داد
سلام
شما شدیدا احساس عزت نفستون( احساس شایستگی و دوست داشتنی بودن از درون) جای کار داره.
کسی که خودش عمیقا واسه خودش حق و حقوق قائله اولا اصلا با یک سری آدمها دوست نمیشه، ثانیا بقیه این حس رو کاملا ازش میگیرن که حق هر برخورد و شوخی رو ندارن، فرضا هم اگه خیلی آیکیوشون پایین باشه و حرف و حرکت اشتباهی بکنن طرف خیلی خونسرد اما با لحن قاطع میپرسه “منظورت چیه”؟ که باعث میشه طرف بفهمه که پاش رو از حدش فراتر گذاشته.
لطفا و خواهشا روی این وجه از شخصیتت کار کن عزیزم
ببین هر چی بزرگتر بشی میفهمی ادما خوب نیستن
همه دنبال منافعشون هستن فقط
نود درصد عقده ای و سمی هستن
من سر همین ماجراها ده سال بیشتر با کل دوست و فامیل قطع رابطه بودم اعصابمم اروم بود
باید واسه ادما مرز بذاری و بگی از چه کارایی خوشم نمیاد
زیاد باهاشون صمیمی نشی
اطلاعات خانوادگیت رو ندی
فکر کن من دهه هشتاد که دانشجو بودم یکی از بچه ها یکی از ماشینای باباش زانتیا بود ماشین بنز و بی ام دبلیو هم داشت که حالا فقط من خبر داشتم
سر همون زانتیا بچه ها نمیدونی چقدر باهاش بدبرخورد میکردن که مثلا پولداره حالشو بگیرن یه همچین ادمایی داریم تو مملکت
