تربیت فرزند

من میدونم تنبیه بچه ها که از لحاظ علمی هم ثابت شده هستش، هیچ تاثیر مثبت و بازدارنده ای از کار بد و اشتباه نداره.

در ضمن دکتر هلاکویی میگه یاد دادن کار خوب و درست به بچه ها شرطه و حتی پرورش بچه ها بازداشتن اونها از کار غلط و اشتباه نیست. 

اول یگو بچت چندسالشه

مثلا کتک زدن بچه ها، علاوه بر اینکه بسیار غیر اخلاقی هست، موجب از بین رفتن عزت نفس بچه ها میشه.

صحبت های دکتر هلاکویی رو در این زمینه بشنوید.

به نظر من به هیچ عنوان نباید بزاریم بچه سالاری بشه،هر حال خواستن بریم،هر کار خواستن بکنیم ،از بچگی با این فرمون برن جلو وای به حالمونه

از اونجا که دور و اطرافم زیاد دیدم ... گاهی لازمه به بچه تذکر بدیم یا دعواش کنیم تا راه درست رو یاد بگیره و اون اشتباه رو تکرار نکنه ... با کتک کلا مخالفم ... اما اگر گاهی دعواش نکنی وقتی بزرگ بشه تبدیل به یک آدم مغرور و از خود راضی میشه و حتی ممکنه مادرش هم کتک بزنه ... نمونه اش رو خودم دیدم 

به نظرتون رفتار درست با پسرا چه شکلیه

رفتاری که تاثیر بد داشته باشه نداشتم 

ولی دوتا کار کردم که خیلی خیلی بابتش خوشحالم . به شدت باهاش رفیق بودم الکی بهش نه نمیگفتم و اولویتم تفریح و رشد روحی بچه بود نتیجه این شد الان ۱۴ سالشه بهترین رفیقش منم باهام راحته چیزی رو پنهان نمیکنه و وقتی بهش میگم نه میدونه الکی نیست و خیلی راحت میپذیره 

دوم اینکه از سن ۷ سالگی پول توجیبی بهش دادم ولی یک سری هزینه ها رو گذاشتم روی دوش خودش . مدیریت اقتصادی یاد گرفت و فهمید پول هست ولی ممکنه گاهی هم نباشه  و باید براش برنامه ریزی کنه 

این موارد در تربیت کودک خیلی تاثیر منفی داره: انتقاد زیاد و سختگیری بیش از حد، و همینطور برعکس این رفتار یعنی نداشتن هیچ قانون و خط قرمزی در خانواده، مقایسه کودک با خواهر و برادر و بقیه، نشون دادن عشق شرطی (یعنی اگه کودک موفقیتی کسب کنه مثلا در مدرسه، رفتار والدین کاملا عوض میشه و برعکس)، انجام دادن کارهایی برای کودک که خودش می تونه از عهده اون ها بربیاد، اینکه به کودک بگید از داشتن فرزند پشیمان هستید (حتی در عصبانیت)، تفاوت قائل شدن بین فرزندان، ....

دعوا کردن بچه ها اصلا روش درستی نیست

تحقیقات نشون داده که این دعوا اصلا اثر بازدارندگی از کار غلط و اشتباه نداره و فقط باعث پنهان کاری بیشتر میشه.

اصول داره 

مثلا پسرم بارها پیش اومده کار اشتباهی کرده خودش هم میاد میگه منم بهش تذکر میدم میگم حالا بشین فکر کنیم چجوری باید جبرانش کنیم که مشکل حل بشه 

منظورم این نبود این دعوا و تذکر مداوم بشه ...

بعدشم بچه با بچه متفاوته بعضی از بچه ها آروم هستند و خودشون تو همون بچگی خیلی چیزا رو میفهمن.... اما بچه ای که شلوغ کاره و حتی می‌تونه به تنهایی خونه رو آتیش بزنه خب برای اینکه این بچه به خودش آسیب نزنه مجبوریم دعوا کنیم ...

نظر شما محترم اما از کدوم تحقیقات صحبت میکنید ؟ 

فقط کتاب روانشناسی و پاکدست تربیت فرزند کافی نیست ... شما برو میدانی تحقیق کن ... 

خودم کم دانش آموز ندیدم که بخاطر اینکه مامان و باباش هیچی بهش نگفتن و واسه اشتباهات بهش تذکر ندادن مادرش رو کتک میزنه

بچه رو دعوا نکنید و تنبیه نکنید پس اشتباه کرد چیکار کنیم ؟ 

خدا پسرت رو برات حفظ کنه اما همه بچه ها مثل پسر شما نیستند ... 

شما یک پسر به تاپیک های مادرهای ناراضی بزن ازشون بپرس رفتارشون با بچه هامون چجوری بوده... همشون میگن تا حالا از گل به دختر یا پسرمون کمتر نگفتیم  ... من پرسیدم و حتی از اقوام نزدیک هم دیدم 

اهان پس بچه من هنوز خیلی کوچیکتره شما باید منو نصیحت کنی.

فقط یچیز میکم بچه اینه ی پدر مادره سعی کنید با همسرتون درست رفتار کنید که بچه ارامش داشته باشه خودش خوب بزرگ میشه نیاز به تربیت نیست چون کم کم میرن توی سن بلوغ فقط رفاقت کنید و با آرامش و مهربونی