استغاثه و دعای جمعی ما ظهور را نزدیک می‌کند

امام_صادق_ع_مدح#  

دلم به غیر شما با کسی موافق نیست

گلی به عطر خوش پیچک و شقایق نیست

به دست آتش دوزخ همیشه در بند است

به نام نامی تو هرکسی که عاشق نیست

به غیر سینه‌ی پاکت که معدن علم است

دگر به هیچ کجا این همه حقایق نیست

به پای مکتب تو هر که آمد عالِم شد

برای فهم کلاست غریبه لایق نیست

نشسته‌ام بدهم گوش بر روایاتت

قسم به جان تو بهتر از این دقایق نیست

اگر که مذهب من جعفری و شیعه شدم

مراد مکتب من جز "امام صادق" نیست

✍ #محمدحسن_بیات_لو

امام_صادق_ع_مدح#  

به کودکان و زنان احترام می‌فرمود

به احترام فقیران قیام می‌فرمود

سلام نام همه انبیاست؛ او می‌گفت

سپس اشاره به دارالسلام می‌فرمود

کسی که در پی خورشید نیست از ما نیست

سحر می‌آمد و این را مدام می‌فرمود

کجا حرام خدا را حلال می‌دانست؟

کجا حلال خدا را حرام می‌فرمود؟

اگر که دست به پهلو گرفته‌ای می‌دید

به اشک و آه و دعا التیام می‌فرمود

"خوشا به حال کسانی که راستگویانند"

امام صادق علیه السلام می‌فرمود

✍ #مهدی_جهاندار

امام_صادق_ع_مدح#  

تلنگر#  امام_شناسی#  

قرارِ وصل، دل بی‌قرار می‌خواهد

وصال، عاشقِ چشم‌انتظار می‌خواهد

امام، راه رسیدن به شرط همراهی‌ست

به قدرِ یک قدم از رهسپار می‌خواهد

امام، ظرف قنوتش برای مأموم است

هر آنچه از درِ پروردگار می‌خواهد

امام، گنبد و گلدسته نیست زائرها!

برای ماست اگر هم مزار می‌خواهد

به زعمِ مرده‌پرستان: امام یعنی سوگ

به جای یار، فقط سوگوار می‌خواهد

امامِ شهرِ مدینه «دعا، سکوت، قلم»

امامِ کوفه ولی ذوالفقار می‌خواهد

امام، گاه محاسن سپید می‌طلبد

و گاه لبیک از شیرخوار می‌خواهد

تنورخوابی هارونِ مکّی است قیام

امام، لشکری از جا‌ن‌نثار می‌خواهد

امام از قلمِ در غلاف، دلگیر است

به جای آن همه شاگرد، یار می‌خواهد

✍ #رضا_قاسمی

امام_صادق_ع_مدح_و_شهادت#  

امام_صادق_ع_مدح#  

امام_شناسی#  تنور_خولی#  

شیعه_تنوری#  

امام مسلکش از مردمِ زمانه جداست

امام مظهر احقاقِ حقِ دینِ خداست

امام گرچه خودش بنده‌ی خداوند است

درست مثلِ خداوند، بی همانند است

یقین بدان که مُبری زِ شک و تردید است

امام سایه ندارد، امام خورشید است

امام کعبه‌ی سیار، و خَلق حُجاج‌اند

خلایقند که او را همیشه محتاج‌اند

خلایقند که باید به او سلام کنند

به کعبه واجبِ شرعی‌ست احترام کنند

خلایقند که باید گرامی‌اش دارند

امام اوست، ولو خلق عمامه بگذارند

اگرچه خلق بدونِ امام محرومند

امام و خلقِ جهان لازمند و ملزومند

اگرچه خلقِ جهان را ز اوست شأنیتی

به هر امامِ جماعت، سزاست جمعیتی

اگرچه دینِ خداوند بی نیاز از ماست

بدونِ مردم دنیا، امام هم تنهاست!

سر خلافت اگر خَلق اختلاف کند

امام چاره ندارد مگر مَصاف کند

بنا به نص روایت، امام چون کعبه‌ست

که واجب است جهان گِرد او طواف کند

مطیع امرِ امامت همیشه پشت ولی‌ست

اگرچه خَلق علیه وی ائتلاف کند

مطیعِ امرِ ولی بینِ کوچه‌ها باید

بنا به‌خواست او تیغ را غلاف کند

غلاف گفتم و بازویی آمده یادم

مگر که قافیه اینک مرا معاف کند

قیام همت و عزمی رفیع می‌خواهد

امامِ شیعه، محب نه! مطیع می‌خواهد!

امامِ شیعه به تاریخ، خوش نگشته دلش

دمی به همهمه‌ی شیعیانِ مُنفعلش

به شیعه‌ی خود امامی علاقه‌مند نشد

بخاری از دم آن شیعه گر بلند نشد

امام، شیعه‌ی خود را عزیز می‌خواهد

سرِ برهنه و شمشیرِ تیز می‌خواهد

حدیثِ دین خدا، حرف تیغ و پیکار است

اطاعت از ولی‌ُالله سخت دشوار است

مطیع، بهرِ اطاعت همیشه آماده‌ست

چنان که حضرت صادق نشان‌ ما داده ست

*

روایتی‌ست که خالی ز هرچه اشکال است

ثقه‌ست چون سندش مُنتَهیُ الآمال است

که بود حضرت صادق به خانه دورانی

رسید محضر او شیعه‌ای خراسانی

گلایه کرد به حضرت، که یا امام ششم!

برای معرکه آماده‌اند این مردم

نظر کنید مساجد پُر از مسلمان‌اند

کنون که شکر خدا شیعیان فراوان‌اند

به خَلق، حُجت خود را دگر تمام کنید

زمان آن نرسیده‌ست تا قیام کنید؟!

سخن رسید بدین‌جا، کلام کامل شد

غلامِ خانه‌ی حضرت به خانه داخل شد

امام گفت بیا و اطاعت از من کن

تنورِ خانه‌ی ما را بیا و روشن کن

همین که گشت تنور از حرارتش آذین

خلیل‌وار برو بینِ شعله‌ها بنشین

غلامِ خانه که هارون مکی است اسمش

بدون اینکه ببینند ترس در جسمش

بدون حرفِ اضافه در آن تنور نشست

امام صادق دربِ تنور را هم بست

پس از گذشتِ زمانی میان خوف و رجا

امام گفت فلانی! تنور را بگشا

همین که باز شد آن از شراره‌ها گلگون

غلام، سالمِ سالم پرید از آن بیرون!

امام گفت فلانی! عجیب ترسیدی!

نظاره کن که چنین است شیعه! فهمیدی؟

تویی که دعوی یاری شیعه‌ها داری

بگو که شیعه‌ی اینگونه چندتا داری؟

رها ز همهمه ی شیعیان صوری باش

اگر که شیعه شدی، شیعه‌ی تنوری باش

*

تنور گفتم و دیدم قلم صبور نبود

تنورِ حادثه تنها همین تنور نبود

دوباره در تب و تابی عجیب افتادم

تنور گفتم و آمد حکایتی یادم

تنورِ حضرتِ صادق اگر گلستان شد

تنورِ خولیِ ملعون ز شعله سوزان شد

تنور حضرت صادق اگر که عِلم افروخت

سر حسین میان تنور خولی سوخت

سر عزیز خدا و تنور آن فاسق

در آن زمانه کجا بود حضرت صادق؟

سری که بود سرآمد به کل مافیها

سری که خُفت به دامانِ حضرت زهرا

سری که دل ز تمام فرشته‌ها می‌بُرد

سری که خنده‌ی آن دل ز مرتضی می‌بُرد

سری چنان که به شب‌های شامیان کوکب

سری که بود فقط روی شانه‌ی زینب

سری که بود چنان خطبه‌ی نَبی، سخنش

سری که گریه نمودند پنج تن به تنش

چرا تمامی موهاش سخت سوخته‌اند؟

سر عزیز خدا را چه‌سان فروخته‌اند؟

صدای قرآنش را شنیده‌ای خولی؟

به چند درهم سر را خریده‌ای خولی؟

کشیده مسح ز خون بر سر و گرفته وضو

کدام دست، دو دندان شکسته است از او؟

✍️ #پیمان_طالبی

امام_صادق_ع_مدح#  

گریز به روضه‌ی تنور_خولی#  

دلی که با احادیثِ غریبت آشنا باشد

چرا دنبال عِلمِ جِفر و عِلمِ کیمیا باشد

به سِحر و غمزه‌هایش خاک را زر می‌کند آن چشم

که خوب آگاه از فرق مُطَلّا و طلا باشد...

در آن مکتب که حرفی یا حدیثی از شما آید

نباید سَردَرَش نامی به جز دارالشفا باشد

نفس‌های شما پیچیده اینجا حجره در حجره

در و دیوارِ اینجا نیز غرق ربّنا باشد

فقاهت کودکی نوپاست، تا روز ابد باید

به پای منبرت زانو زند تا روی پا باشد

چرایش را نمی‌فهمند جز شیخ کلینی‌ها

اگر این قال صادق‌ها نباشد، دین چرا باشد؟!...

به دنبال چه می‌گردد زمانه، ما که دنبالِ

تنور گرم می‌گردیم، تا قسمت چه‌ها باشد

چرا حرف تنور و آتش آمد باز، قسمت چیست؟

گریز روضه باید باز سمتِ کربلا باشد...

✍ #سیدمحمدجواد_میرصفی

💚🌺🍃

🌺

❇️ سلام_امام_زمانم#    🌤

«السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْخَلَفُ الصَّالِحُ لِلْأَئِمَّةِ الْمَعْصُومينَ الْمُطَهَّرينَ»

سلام بر تو ای صاحب علم علی

و ای آیینه‌دار صبر حسن

و ای وارث شجاعت حسین

و ای میراث‌دار غربت فرزندان حسین علیهم السلام .

📚صحیفه مهدیه، زیارت حضرت بقیة الله ارواحنا فداه در سختیها، ص ۵۷۸

🤲 اللّهُمَّ‌ عَجِّلْ‌ لِوَلِیِّکَ‌ الْفَرَج 🤲

🤲 اللَّهُمَّ‌اجْعَلْنٰا‌مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ🤲

امام_جعفر_صادق_علیه‌_السلام#  

شهادت#  

شکوه ها می کنم از چشم تری بسته شده

مانده ام اوّل راه و گذری بسته شده

زلف من با غم یارم سحری بسته شده

آمدم گریه کنان پشت دری بسته شده

نذر کردم که گرفتار شدم گریه کنم

بگذارید به احوال خودم گریه کنم

خاک بین الحرمین است هوایی بقیع

چه کنم؟ من گله دارم ز جدایی بقیع

می نشیند به روی خاک، فدایی بقیع

به خدا می رسد از راه گدایی بقیع

چه شود آرزوی ما همه معنا بشود

موقع ساختن مرقد زهرا بشود

برو با ذکر علی، مست شو در سعی و صفا

فخر کن، گریه کن از توسعه ی کرببلا

عشق کن، حال کن از گسترش صحن رضا

به سر خود بزن از غربت آن پنجره ها

شهر را کاش پُر از پرچم صادق بکنیم

کاشکی از غم بی زائری اش دق بکنیم

چقدر بی محلی؟... گریه کنی نیست که نیست

دور این نور جلی‌ ...گریه کنی نیست که نیست

حرمش هست ولی ... گریه کنی نیست که نیست

غیر زهرا و علی ... گریه کنی نیست که نیست

او غریب است و جواب غم و اشکش، آه است

ای مدینه به خدا روضه ی او جانکاه است

گفت؛ گُل بودم و از ساقه شکاندند مرا

بی عبا در وسط کوچه دواندند مرا

پیش چشم در و همسایه کشاندند مرا

با جسارت به در خانه رساندند مرا

آنکه من را به زمین از سر اجبار انداخت

هی مرا یاد غم حیدر کرار انداخت

از غمم داد کشیدند و صدایی نگرفت

راه ناموس مرا بی سر و پایی نگرفت

خانه ام سوخت، ولی میخ به جایی نگرفت

در نیفتاد ... به آن ضربه ی پایی نگرفت

عرش می سوخت، دل و جان پیمبر می سوخت

آب می سوخت، گُل صورت مادر می سوخت

گرچه سجاده کشیدند و شرر آوردند ...

ظلم کردند و مرا بین خطر آوردند ...

سخت شد قبضه ی شمشیر که در آوردند ...

یاد من باز، غم نیزه و سر آوردند

آخرین دم زدن و بازدمش بود حسین

ته مقتل، نگران حرمش بود حسین

#رضا_دین_پرور

رباعی شهادت امام صادق (ع)

درپشت فرس نفس زنان بین راه

با پای برهنه می کشید ازدل آه

با یاد غم اسیری زینب گفت

لا حول ولا قوه الا بالله

ابوذر رییس میرزایی (بهار)

امام_جعفر_صادق_علیه‌_السلام#  

شهادت#  

اگر چه روز تا با عزّ و احترام گذشت..

شب تو زیر لگد های انتقام گذشت

نماز تو به مدینه صلای غم می‌زد

غرور نافله ات را کسی به هم می‌زد

غم قدیمی تو در سجود می آمد

شنیدی از همه جا بوی دود می آمد؟!

به فاطمه پسر فاطمه توسل کرد

دوباره هیزم کهنه به پشت در گل کرد

آهای پیر مدینه عصا نمیخواهی؟!

زدی به کوچه..عمامه..عبا نمیخواهی؟!

به گردن همه از لطفهای تو دین است

چه شد که پای مبارک بدون نعلین است؟!

محاسن تو سپید است کاش رحم کنند

قدت ز درد خمیده ست کاش رحم کنند

کجاست آن همه شاگرد مدعی حالا..

که ناله ی تو پی اسب می‌رود بالا!

بخاطر دل زهرا نرو نرو به شتاب

چقدر مثل علی می‌شوی میان طناب!

اگرچه کوچه به کوچه دویدنت سخت است

نفس نفس زدی و روضه خواندنت سخت است

اگرچه خسته ی راهی.. به زور میگردی..

در این مسیر تو یاد رقیه هم کردی!

میان آنهمه اوباش روز هم‌ شب بود

چقدر دختر ارباب ما معذب بود

آهای گریه کنان رقیه روضه تمام!

قرار ما شب سوم...دم خرابه شام!

#سید_پوریا_هاشمی

💚🌺🍃

🌺

زندگی بی‌ تو محال است‌، تو باید باشی

ذهن من‌ غرق سوال است‌تو باید باشی

صحبت‌ از خانهٔ من نیست‌، فراتر از این

یک‌جهان رو به زوال‌است‌، تو باید باشی

مطمئن‌هستم از اینکه‌غم‌آخر این نیست

زندگی بی تو محال است، تو باید باشی

🤲 اللّهُمَّ‌ عَجِّلْ‌ لِوَلِیِّکَ‌ الْفَرَج 🤲

امام_زمان#   علیه‌السلام 

🌺

💚🌺🍃

*دلهامونو روانه کنیم بریم ببینیم مدینه چه خبره ..." ساعت های آخر عمر امام صادق هست" دوباره یکی از گلهای زهرا رو پرپر می کنن،اما الان اگه مدینه باشی،کنار بقیع خبری نیست...." هیچ کسی تو مدینه لباس عزا به تن نکرده ..." آخه این بچه های فاطمه غربت و از مادر به ارث بردن*

📿غروب سرخ نگاهش، به رنگ ماتم بود

📿غریب شهر خودش نه،غریب عالم بود

چقدر روضه ی کرببلا به پا میداشت

*شعرا و روضه خوان ها رو که دعوت می کرد،انقده برا ابی عبدالله گریه میکرد،این بکاء بر سیدالشهدا رو ما از مدرسه ی امام صادق به عنوان جلسات و هیئات به ارث داریم*

📿چقدر روضه ی کرببلا به پا میداشت

📿به روی سر در خانه همیشه پرچم بود

📿اگر چه زخم جگر تازه میشد اما باز

🩺برای داغ دلش روضه مثل مرهم بود

⏪*فرمود گریه ی بر جد غریب ما ابی عبدالله،یه فرح و نشاطی تو دل گریه کن به ارث میزاره،که تا قیامت این شادمانی از دلش بیرون نمیره*

📿همیشه در وسط کوچه ی بنی هاشم

📿پر از تلاطم اشک و مصیبت و غم بود

📿شبی که در تب آتش بهشت او می سوخت

*خونشو مثل مادرش فاطمه آتش زدن،آتش به درون خانه سرایت کرد،از این حجره به آن حجره،چقدر اهل و عیال حضرت ترسیدن،اومد مثل مادر وسط آتش ایستاد*

📿چقدر شبی که در تب آتش بهشت او می سوخت

📿شکسته قامت و آشفته حال و در هم بود

*وسط آتش ایستاد فرمود:ان ابن ابراهیم خلیل الله* (این یه مصیبت ...)

📿شتاب مرکب و پای برهنه ی آقا

📿میان کوچه زمین خوردنش مسلم بود

*اگه یه وقت جوان رشیدالقامتی باشه،دنبال مرکب بدواننش،پابه پای مرکب حرکت میکنه،اما خدا نکنه اینی که پشت مرکب دارن میدوننش یه پیرمرد باشه،مثل امام صادق یا یه بچه ی سه چهار ساله باشه،مثل بچه های ابی عبدالله ...*

📿شتاب مرکب و پای برهنه ی آقا

📿میان کوچه زمین خوردنش مسلم بود

📿کبود زخم طناب و اسارت و غربت

📿چقدر در نظرش کربلا مجسم بود

*عجب مصیبت هایی،دونه دونشو یا یاد مدینه می کرد یا یاد کربلا می افتاد*

📿خلاصه لحظه ی آخر زمان تدفینش

📿بساط غسل و بساط کفن فراهم بود

📿در آن زمان به خدا هر دلی پریشان

📿شهید بی کفن وادی محرم بود

حسین .....

📿به زخم پیکر گل بوریا نمی پیچید

📿اگر که پیرهن پاره پاره ای هم بود ....

✳️*چندین هزار نفر امروز برا دفنش تو مدینه اومدن" با چه عزت و احترامی دفنش کردن، (درستشم همینه) فرزند پیغمبر احترام داره؛بچه ی فاطمه محترمه؛اینجا چهارهزار نفر برا تشییع جنازه ی عزیز زهرا اومدن،کربلا هم سی هزار نفر اومده بودن،آخ بمیرم ...." عوض گل باران این بدن،چه کردن؟!! فقط یه جمله و زیارتو شروع کنم،کاری کردن که حتی خواهرش بدن برادر رو نشناخت،گفت داداش:*

🔘ته گودال فقط پیکر تو مانده و من

🔘همه رفتن،فقط مادر تو مانده و من ....

حسین...

امام_جعفر_صادق_علیه_السلام#  

امام_زمان_عج#  

شهادت#  

ای سبز پوش عشقِ تو را سرخ قامتیم

ای پادشاهِ حُسن نگاهی که رعتیم

فکری به روزگارِ بدِ حالِ ما بکن

جان حسین تشنه‌ات ای ابر رحمتیم

ما زائر سه شنبه و شبهای جمعه‌ایم

آواره‌ایم  دربه‌درِ یک زیارتیم

ما با غبارِ کرببلا هم‌نفس شدیم

یعنی بیا که خاک تو هستیم تربتیم

ما را ببخش اگر که اسیر معیشتیم

ما را ببخش اگر که کمی کم محبتیم

هر روز آمدیم و بدهکارتر شدیم

تقصیر لطف توست عزیزم بد عادتیم

بر روی ما حساب کن آقا که سالهاست

چشم انتظارِ آمدنت اشک حسرتیم

حرف امام صادق ما هست این حدیث

درکت کنیم اگر همه‌ی عمر خدمتیم*

ما را هزار بار جهان آزموده است

هربار دیده است فقط استقامتیم

این جمله‌ی بزرگ از آوینی است گفت :

ما راست قامتانِ جهاد و شهادتیم

هر روز می‌رسد خبری از شهادتی

شکر خدا که باز بر این راه دعوتیم

از نسل جبهه است همه‌ی نسل‌های ما

نسل خمینی است اگر عین غرتیم

این بچه‌ها‌ی ما چقدر جمکرانی‌اند

مدیون مِهرِ حضرت زهرای عترتیم

* * *

آورده‌ایم باز بدی‌های خویش را

پیشِ کریم نابلدی‌های خویش را

در امتحان راه تو هرچند رد شدیم

لطفت قبول کرد ردی‌های خویش را

انگار نا امید شدی از بزرگ‌ها

دیدم صدا زدی نودی‌های خویش را

عطر ظهور می‌رسد و کرده‌ای خبر

نسل هزار و چهار صدی‌های خویش را

ما را ببخش جای بصیریت بجای فهم

آورده‌ایم بی خردی‌های خویش را

ما تا ابد برای حسین تو سوختیم

آقا نگاه کن ابدی‌های خویش را

قلب حسین پیش علی‌اکبر آب شد

وقتی که گفت یا ولدی‌های خویش را

خلاد بن صفار می‌گوید: از امام صادق(ع) سؤال شد: آیا قائم به دنیا آمده است؟ حضرت فرمود: «لا وَ لَوْ أَدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَیامَ حَیاتِی»؛ (خیر! اگر دوران او را درک می کردم، همه‌ی زندگی ام را در خدمت به او می گذراندم)

#حسن_لطفی

دعای_ندبه#  

🍀قالَ: أَنْتَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ وارِثِي، لَحْمُكَ مِنْ لَحْمِي، وَ دَمُكَ مِنْ دَمِي

[پیامبر ص به علی ع] فرمود:
تو برادر و جانشین و وارث من هستی، گوشتت از گوشت من و خونت از خون من است.✨

امام_زمان_عج_مناجات#  

دردهایم غالباً پیش تو درمان می‌شود

با کریمان کارهای سخت آسان می‌شود

پلک بر هم می‌زنی و روز را شب می‌کنی

چشم اگر برداری از دریا، بیابان می‌شود

خوب می‌دانم جهان وابسته‌ی الطاف توست

در حقیقت ابر با اذن تو باران می‌شود

بی گمان وقتی بیایی از سر شرمندگی

پشت ماه روی تو، خورشید پنهان می‌شود

دستِ پُر برگشته هرکس دستِ خالی آمده

هر چه کم آورده‌ام اینجا فراوان می‌شود

هرکسی آمد به “قم” اما نیامد "جمکران"

وقت برگشتن به شهر خود پشیمان می‌شود

خوش به حال روزه‌داری که به امید کرم

در کنار سفره‌ات افطار مهمان می‌شود

روز جمعه نامه‌ی اعمال مارا وا نکن

حتم دارم واکنی، حالت پریشان می‌شود

در قیامت دلخوشم اما به لطف جد تو

ضامن من نیز "آقای خراسان" می‌شود

✍ #مجید_تال