آره خیلی زیاده.از اول زندگی مشترکمون همینجوری بود اما من اوایل خیلی ازش حساب میبردم و ازش میترسیدم.اما الان دیگه بُریدم .کلا عصبیه سر یه چیز کوچیک واکنش زیادی نشون میده.به شدت جزع بینه.تا خونه یه کوچولو ریخته باشه عصبی میشه و غر میزنه.با بچه ها هم زیاد صمیمی نیست.یعنی همش از رفتارشون ایراد میگیره.میدونم بچه ها رو خیلی دوست داره اما به زبون نمیاره. کلا آدم بهانه گیر و ایراد گیریه
عزیزم عضو کانال تنها مسیر آرامش تو ایتا بشو و زندگیتو نجات بده حتما عضو شو واقعا بهت کمک میکنه اگه دوست داری درخواست دوستی بده لینکشو برات میفرستم
عزیزم مشاوره رفتید؟ دلایل تون شاید شما رو کلافه کرده باشه و به قول خودتون بریده باشید اما واقعا حاد نیست و با زوج درمانی قابل حله
شما سه تا بچه دارید که همشون سن های حساسی دارن بیشتر تامل کن
خيلي وقت نيست از زايمانت گذشته با ي بچه كوچيك و دو تا ديگه حق داري كلافه بشي ولي لطفا ب طلاق فكر نكن
الان ك خودتم تازه زايمان كردي وقتش نيست يعني ب لحاظ روحي در شرايط ثبات نيستي ك چنين تصميم بگيري
بستگی به فردی داره که داره طلاق میگیره .مستقل هست ؟ از نظر عاطفی و مالی ؟
حتما که نیاز نیست یک دفعه برید سراغ طلاق ...یه مدت از هم جدا زندگی کنید ، فاصله بینتون باشه ، خودتون متوجه خوب یا بدش میشید
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
29 ثانیه پیش
31 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
